Leerervaringen

Linda de Haas over het scholen van nieuwe verpleegkundigen

'Een tijdje terug werd ik als verpleegkundig specialist gevraagd om binnen de afdeling Verloskunde van het Amalia Kinderziekenhuis een scholing te geven voor nieuwe medewerkers. Tot nu toe bestond deze scholingsdag uit 8 uur scholing waarin veelal informatie werd gezonden, maar door de kleine aantallen was er wel veel ruimte was voor responsie.' 

Tijdrovend en overweldigend

De scholing zou regelmatig moeten plaatsvinden doordat er vaker nieuwe verpleegkundigen zijn op onze afdeling. 'Dit vond ik niet alleen voor mijzelf tijdrovend, maar ook voor de nieuwe verpleegkundigen. Daarnaast leek mij zoveel informatie op een dag redelijk overweldigend voor de soms net afgestudeerde verpleegkundigen. Om die reden ben ik gaan nadenken of we niet digitaal iets zouden kunnen ontwikkelen, zoals een e-learning waarin alle noodzakelijke kennis aan bod kwam.' Op dat moment kwam Linda ook via een teamleider van de afdeling in contact met Rosanne Abbink. Zij is werkzaam als IC-verpleegkundige en heeft daarnaast Nurses Know How binnen het Radboudumc opgezet. 

Nurses Know How

'We hebben de scholingsdag omgezet naar Nurses Know How. Dit is een kennistool waarmee we nieuwe verpleegkundigen wekelijks een reeks meerkeuzevragen sturen. Het invullen van de vragen duurt wekelijks +/- 1 uur. Aan iedere vraag is een kennisflits gekoppeld met uitleg, een foto of een filmpje.'

Uitdagende vragen voor het hele team

Momenteel werken we aan meer vernieuwde/uitdagende vragen voor heel het verpleegkundig team, dus ook de collega’s die al langere tijd bij ons werken. Als Verpleegkundig specialist lever ik de protocollen en inhoud aan, waarna Rosanne het in het programma bouwt. 

Evaluatie

'Inmiddels is de eerste evaluatie met de nieuwe verpleegkundigen achter de rug en zijn zij tevreden over deze kennistool in het algemeen (Cijfer 7,7). Een verpleegkundige geeft aan: “Ik ben tevreden op de manier hoe dit programma werkt. Het is duidelijk en geeft je weer een reminder over de kennis van de afdeling. Ik vind het interessante vragen, waar ik veel van geleerd heb.” ‘Natuurlijk zijn er verbeterpunten, maar over het algemeen is iedereen enthousiast en gaan wij zeker door met deze methode binnen onze afdeling!’ vertelt Linda de Haas. 

Nieuwe methode van beoordelen vervolgopleiding Kinder­verpleegkundige

Sinds oktober 2022 wordt er bij de vervolgopleiding tot Kinderverpleegkundige gewerkt met het EPA-systeem, een methode die al langer in gebruik is bij de opleiding tot kinderarts. Marjolein Linders, aios kindergeneeskunde, sprak met Vivian van der Heijden en Lisanne van der Weerden, beiden kinderverpleegkundige en procesbegeleider op de verpleegafdeling van het Amalia kinderziekenhuis. Vivian en Lisanne zijn samen met het team actief betrokken bij de implementatie van dit nieuwe systeem.

EPA’s zijn de bouwstenen van theorie- en praktijkonderwijs in de zorg. Het niveau waarop een professional een opleideling een EPA beheerst, geeft aan in hoeverre hij of zij de bekwaamheid heeft om de handeling zelfstandig uit te voeren. (Wat zijn EPA's? Uitleg van het begrip EPA en de toepassingen - Defacto)

In de vervolgopleiding voor kinderverpleegkundige kunnen de EPA’s per student sterk verschillen. Vivian: ‘’Wanneer je in de thuiszorg werkt, moet je in andere zaken bekwaam zijn dan wanneer je hier in het ziekenhuis werkt. Per stage kunnen de te behalen EPA’s dus anders zijn’’.

Vivian en Lisanne zijn erg enthousiast over deze nieuwe methode van beoordelen. Lisanne licht toe: ‘’Het is meer praktijkgericht leren, waardoor de theorie beter blijft hangen. De bedoeling is dat de theorie op school uiteindelijk ook flexibel aangeboden wordt. Nu wordt bijvoorbeeld nog het blok ‘de pasgeboren zuigeling’ als eerste behandeld, terwijl je soms juist stage loopt bij de oudere kinderen. We willen graag toe naar een situatie waarin de theorie en praktijk meer gaan aansluiten.”

De eerste studenten in het Amalia kinderziekenhuis zijn in oktober begonnen met het werken met het EPA-systeem. Er zijn daarom op dit moment nog geen concrete resultaten, maar Lisanne en Vivian zijn overtuigd van de voordelen van het werken en leren met EPA’s. ‘’Praktijk en theorie worden meer aan elkaar gelinkt, het is echt leren op maat. Daarnaast is het ook een ideaal systeem voor reeds afgestudeerde kinderverpleegkundigen die aan loopbaanontwikkeling willen doen. Ook zij kunnen aan de slag met EPA’s op een bepaald vlak en hoeven dus niet een compleet nieuwe opleiding te volgen’’ aldus Vivian.

Meer informatie

Wil je meer weten over werken en leren met EPA’s in de zorgopleidingen? Kijk dan op de website van CSO Flex Level.

Ervaring Moniek kinderverpleeg­kundige

‘Met een paar collega’s vroegen we ons af hoe we persoonsgerichte zorg nog meer in de praktijk konden brengen. Als klein experiment bedachten we de vraag: “hoe kan ik jouw dag tot een topdag maken?” Ik stelde deze vraag aan een meisje van een jaar of 6 die bij ons was opgenomen. Ze was rustig aan het kleuren en antwoordde: ‘niks, want alles is goed’. Maar toen ik later terugkwam met een paracetamol smelttablet begon ze hard te huilen. Aan die smelttablet zal het niet liggen, dacht ik nog. Die worden vaak voorgeschreven op vraag van het kind. Maar toen ik doorvroeg bleek dat juist wel het probleem, ze werd misselijk van het gevoel in haar mond.’ Dit is één van de ervaringen van Moniek. 

Moniek werkt als kinderverpleegkundige en kwaliteitsfunctionaris bij het Amalia kinderziekenhuis. Ze is een voorstander van persoonsgerichte zorg en dit soort (leer)ervaringen helpen haar de zorg nog persoonsgerichter te maken. De vraag ‘hoe kan ik jouw dag tot een topdag maken?’ heeft in deze situatie niet direct geleid tot meer persoonsgerichte zorg. Wel merkt Moniek dat zo’n vraag kan helpen om een stap terug te doen en open te staan voor wat je ziet. 

Moniek vertelt: ‘Je denkt dat je je bewust bent van de aannames die je doet, maar dat is niet altijd zo. Iets wat persoonsgericht lijkt, hoeft het dus niet altijd te zijn. Zoals in dit geval met de smelttablet. Je hebt jezelf vaak een werkwijze eigen gemaakt, waar je op terugvalt als er tijdsdruk is. Op dat moment liggen de prioriteiten soms anders en raken nieuwe uitdagingen, zoals het leveren van persoonsgerichte zorg, meer naar de achtergrond. Zo’n vraag waarmee wij hebben geëxperimenteerd kan helpen om open te staan voor andere oplossingen en leermomenten.’