Neven­activiteiten

  • Lid van de wetenschapscommissie van het Radboudumc.
  • Lid van de commissie van Beroep inzake onderwijs.
  • Voorzitter van de werkgroep Hart en Circulatie van de Stichting voor Biofysica (1987-1992).
  • Voorzitter van de Stichting voor Biofysica (onderdeel van NWO).
  • Lid van de Commissie voor Biochemie en Biofysica (KNAW).
  • Lid van de wetenschapscommissie van de Hartstichting.
  • Lid van de raad van bestuur van de NWO-stichting FOM.
  • Portefeuillehouder Onderzoek binnen het bestuur van de Medische Faculteit in Nijmegen (1991-1995).
  • Voorzitter van een commissie binnen de Gezondheidsraad (1992), die de minister van VROM informeerde via de nota: Extreem laagfrequente elektromagnetisch velden en gezondheid.
  • Adviseur bij het Ragar Granit Institute of Biomedical Engineering (Tampere). 
  • Medewerking aan internationale symposia in Nijmegen (1985 en 1995) en aan het congres Einthoven 2002; 100 years of Electrocardiography.
  • Beoordelaar van subsidieaanvragen gericht aan het Concerted Action Progam van de EU, Der Wissenschaftfonts (Oostenrijk), Die Volkswagen Stiftung (Duitsland) en The Welcome Foundation (UK).
  • Lid van de editorial board van The Journal of Electrocardiology.
  • Reviewer voor onder andere: IEEE-Biomedical Engineering, Circulation Research, Cardiovascular Research en Annals of Biomedical Engineering.
  • Lid en president van de International Society on Electrocardiology.
  • Adviseur van de afdeling Biofysica van de University of Leicester (Engeland).
Personen Adriaan van Oosterom

Adriaan van Oosterom

  • Geboren: 15 maart 1942 (Abcoude)
  • Benoeming: 1981
  • Emeritaat: 2003
  • Overleden: 24 april 2019 (Linden)


Loopbaan Adriaan van Oosterom

1981 Nijmegen

In 1981 werd Adriaan van Oosterom hoogleraar Medische Fysica bij het Laboratorium voor Medische Fysica van de Radboud Universiteit (hoofd: prof. dr. ir. E.G.J. Eijkman). Hij werkte samen met klinische afdelingen die onderzoek verrichtten met componenten van fysica, statistiek, systeem- en signaalanalyse. Denk bijvoorbeeld aan de afdelingen Cardiologie, Dermatologie en Klinische Neurofysiologie. Dit leidde tot diverse publicaties en 17 dissertaties. Van Oosteroms persoonlijke research-interesse zorgde voor de formatie van een werkgroep Bio-electriciteit. Deze werkgroep werkte samen met de Nijmeegse afdelingen Cardiologie en Klinische Neurofysiologie, maar ook met het Bio-magnetisch Centrum van de Technische Universiteit Eindhoven (prof. dr. M.J. Peters). Uit de werkgroep kwamen vijf dissertaties voort. De werkgroep werd opgenomen in de NWO Stichting voor Biofysica.

Van Oosterom schreef samen met dr. T.F. Oostendorp het leerboek Medisch Fysica. Dit boek werd gebruikt in het onderwijs van Geneeskunde en Tandheelkunde. Inmiddels wordt het boek niet alleen in Nederland, maar ook in België gebruikt (Elsevier, 2013).

2003 Zwitserland

In 2003 kreeg Van Oosterom de uitnodiging om aan de universiteit van Lausanne leiding te geven aan een studie naar de mechanismen van boezemfibrilleren en verbetering van de diagnostiek ervan. Dit leidde tot vier dissertaties. Sinds 2009 werkt hij mee (als adviseur en pro Deo onderzoeker) aan een studie naar soortgelijke varianten van hartziektes, gesubsidieerd door de Stichting Technische Wetenschappen. Deze studie is een samenwerkingsverband tussen de afdeling Cardiologie (Universiteit van Amsterdam) en leden van de (voormalige) werkgroep Bioelectriciteit, met name medeaanvrager dr. T.F. Oostendorp. 

Hij heeft in totaal 28 promoties en ruim 110 publicaties op zijn naam staan.

Leeropdracht

Medische Fysica

Opleiding

  • 1954-1958 Middelbare school (Centrale School voor ULO, Amsterdam)
  • 1958-1962 HTS (HTS voor Electronica, Hilversum, met lof)
  • 1964-1965 Middelbare school (Christelijke HBS, Amsterdam)
  • 1965-1971 Universiteit (Experimentele Fysica, Universiteit van Amsterdam, cum laude)
  • 1978 Promotie (Universiteit van Amsterdam) Promotor: prof. dr. J. Strackee
  • Titel proefschrift: Cardiac potential distributions
  • Medewerkers
  • Intranet