Behandeling Fetoscopische Laser Occlusie van Vasculaire Anastomoses (FLOVA)

Voor de behandeling

Op de dag van de laserbehandeling word je opgenomen op de afdeling Verloskunde (Q-10). De gynaecoloog zal je de benodigde informatie wat betreft de opname en behandeling verschaffen. Op de afdeling vindt een opnamegesprek plaats met zowel de anesthesist als de medisch maatschappelijk werker die je die dag zal begeleiden.

Tijdens de behandeling

Op het tijdstip van de laserbehandeling word je naar de operatiekamers gebracht. Het team foetale therapie is daar aanwezig. De gespecialiseerd gynaecoloog voert de behandeling uit. Daarnaast is er een echoscopist aanwezig, een anesthesist en één of twee OK-assistenten en verpleegkundigen om te assisteren. Jouw partner of een andere vertrouwenspersoon kan tijdens de behandeling gewoon aanwezig zijn. Hij of zij zit bij je aan het hoofdeinde, net als bij het maken van een echo.

Echo

We starten de behandeling met het maken van een echo om de conditie van beide kinderen nogmaals te beoordelen.

Pijnstilling

Vervolgens dienen we medicijnen toe die zorgen voor pijnstilling en slaperigheid. De medicatie werkt snel omdat we het direct kunnen toedienen in de bloedbaan. Daarnaast geven we je een plaatselijk verdoving om er voor te zorgen dat je zo min mogelijk van de ingreep voelt.

De ingreep

Tijdens de ingreep brengen we met een klein kijkertje de placenta in beeld. De gynaecoloog zoekt met behulp van dit kijkertje de bloedvatverbindingen die het probleem veroorzaken op. Het eerste deel van de operatie noemen we de oriëntatiefase. In deze fase is het belangrijk dat de chirurg een goed beeld krijgt van de placenta. Daarna volgt de laserfase. De gevonden bloedvatverbindingen op de placenta worden met behulp van een speciale laser dicht gebrand. Wanneer alle bloedvatverbindingen zijn dicht gebrand, controleert de gynaecoloog nog een keer of hij volledig is geweest. Ook wordt er nogmaals met de echo gekeken

'Een rollercoaster tussen hoop en vrees'

Ervaringsverhaal

“Kun je in die wagen 2 maxi cosi's zetten? Welk merk is dat, mag ik even een foto maken?”Geïnteresseerd kijkt mevrouw O. naar de tweelingwandelwagen van het bezoek bij haar buurvrouw op kamer 14, Verloskunde. Ze is inmiddels 26 weken en 4 dagen zwanger. De tweeling in haar bolle buik doet het goed. 12 weken daarvoor lagen de kaarten heel anders.

1. Voor de behandeling

Bij 13 weken zwangerschap bleek uit een echo dat het niet goed ging met haar tweeling. De ene foetus kreeg veel te weinig en de ander juist te veel bloed via de placenta binnen. Twee weken later zag het er nog slechter uit.

“Ze vertelden dat onze tweeling zonder ingrijpen zou overlijden. Mét ingrijpen konden ze hen misschien allebei redden. Door de bloedbanen in de placenta te scheiden, zodat ze niet meer van ‘elkaars bordje’ aten, maar elk een ‘eigen bordje’ kregen. We hadden weinig keus, de ingreep moest binnen een week gebeuren.”

2. De behandeling

“Voor het team was het de eerste keer dat ze dit in Nijmegen deden. Mijn partner mocht erbij blijven. De ingreep duurde een half uur. lk heb er, met een roesje, niet zoveel van meegekregen. Het ging goed, tot het buitenvliesje losliet waar in was geprikt. Mijn man voelde de spanning die binnen het team ontstond, want de kans dat het vlies helemaal zou loslaten was 50/50. Met dat idee gingen we naar huis, het was een heel spannend weekend. Maar het weeëngevoel stopte weer en op maandag zat het vliesje weer nagenoeg vast. Wij waren helemaal in de wolken en ook het team was blij. Professor Vandenbussche zei: ‘Heb ik voor niks een heel weekend hoofdpijn gehad.’"

Elke dag is winst
“Je leeft in een rollercoaster tussen hoop en vrees. Het ging een hele tijd goed, maar bij 24 weken kreeg ik opnieuw weeachtige krampen. Het vlies was weer een beetje losgelaten, maar gelukkig niet gebroken. De kinderen wogen nu elk 1 kilo. Ik kreeg injecties, waardoor hun longetjes sneller rijpen, mocht ik snel gaan bevallen. Maar elke dag is winst. lk hoopte dat ik de 32 weken zou halen, dan mochten ze komen. Het team wilde dan ook graag mijn placenta hebben, om te onderzoeken of het precies klopte wat ze hadden gedaan. Daar konden ze weer van leren.”

3. De bevalling

“De tweeling werd met 31 weken geboren. De bevalling verliep voorspoedig en beide kinderen maken het goed en zijn inmiddels thuis.”

Na de behandeling

Na de behandeling word je naar de verkoeverkamer gebracht en krijg je medicijnen om de baarmoeder rustig te houden. Dit zorgt ervoor dat je na de ingreep zo min mogelijk harde buiken hebt. Je hebt minimaal 6 uur bedrust. De ochtend na de ingreep maken we een echo. Vervolgens kun je naar huis.

Beeldvorming

Tijdens de ingreep worden opnames gemaakt van de baarmoeder. Bij de eerst volgende echo controle op de poli wordt een usb-stick met daarop deze opnames meegeven.  
 

Informatie voor verwijzers

Perinataal

Patiënten zwanger van een monochoriale gemelli met een verdenking op TTS kunnen 24 uur per dag, 7 dagen per week terecht in het Radboudumc. Tijdens een uitgebreide GUO kijken we naar het vruchtwater, de blaasvulling, de hartfunctie en de bloedstroom in foetale vaten en de navelstreng, van beide kinderen. De bevindingen worden uitgebreid met de zwangere en haar partner besproken, en alle opties voor behandeling worden voorgelegd. Als gezamenlijk gekozen wordt voor de laser-operatie wordt deze meestal dezelfde of de volgende dag uitgevoerd.

Postpartum

 
Na de geboorte verzoeken wij u om de placenta op te sturen naar het Radboudumc voor onderzoek naar eventuele anastomosen. De placenta graag droog(NIET op formaline) opsturen met de navelstrengen gemarkeerd (1 navelstrengklem op 1^e kind, 2 navelstrengklemmen op het 2^e kind). Gaarne voorzien van naam, geboortedatum en brief met klinisch beloop.
 
Placenta's kunnen opgestuurd worden via koeriersdienst, u kunt hiervoor contact opnemen met het secretariaat van de prenatale diagnostiek en therapie (024-3614500).
 
Het Hb en de reticulocyten moeten postpartum worden bepaald (eerste bloed afname bij neonaten of uit de navelstrengen, NB niet in de vaten op het placenta oppervlak prikken dan zijn deze niet meer op te spuiten).
 
Om onze behandeling te evalueren zullen wij (met toestemming van patiënt) bij tweejarige leeftijd contact opnemen met patiënt om een ontwikkelingstest af te nemen.