Wat is TAPS?
Tweeling anemie polycythemie sequentie (TAPS) kan optreden bij tweelingzwangerschappen met een gemeenschappelijke placenta. TAPS-tweelingen delen bloedvaten met elkaar op dit placentaoppervlak. lees meerWat is TAPS?
Tweeling anemie polycythemie sequentie (TAPS) kan optreden bij eeneiige tweelingzwangerschappen met een gemeenschappelijke placenta, zogenaamde monochoriale tweelingzwangerschappen. De oorzaak van TAPS ligt in de placenta. Over het gemeenschappelijke placentaoppervlak lopen bloedvatverbindingen tussen beide kinderen. Deze verbindingen zijn klein en vaak moeilijk te zien. Door deze kleine verbindingen kan er meer bloed van het ene kind naar de ander stromen. Het ene kind (donor) krijgt daardoor bloedarmoede (anemie). Het andere kind (ontvanger) krijgt te dik bloed (polycythemie).Bij een ernstige bloedarmoede krijgen de organen te weinig zuurstof, wat kan leiden tot orgaanschade of soms zelfs sterfte. Te dik bloed kan zorgen voor een slechte doorbloeding. Er kunnen dan verstoppingen of infarcten ontstaan in de huid, vingers, tenen, hersenen of andere organen.
Het risico op het spontaan ontwikkelen van TAPS tijdens en monochoriale zwangerschap is ongeveer 5%. Ook kan TAPS na een laserbehandeling voor TTS ontstaan. Het risico daarop is ongeveer 13%.
Buiten de normale gezondheidsadviezen, kun je niets speciaals doen tijdens de zwangerschap om TAPS te voorkomen. Het toeval bepaalt hoeveel bloedvatverbindingen er op de placenta zijn en of die al dan niet elkaar in evenwicht houden.
Symptomen
Als zwangere vrouw merk je meestal niets van TAPS. In een wat meer gevorderd stadium kunnen de kinderen minder gaan bewegen.Diagnose
De diagnose TAPS wordt gesteld met behulp van een uitgebreide echocontrole. Tijdens een monochoriale tweelingzwangerschap wordt er elke twee weken echoscopisch onderzoek gedaan. Mochten er klachten zijn kan dit ook vaker.Door het meten van de doorstroming in de hersenbloedvaten van de kinderen tijdens een echo-onderzoek, kan TAPS worden ontdekt. Een hogere doorstroming bij één van de kinderen (donor) en een lagere doorstroming bij de ander (ontvanger) kunnen aanwijzingen zijn voor TAPS.
Ook kan TAPS na de geboorte worden vastgesteld. Bij de geboorte is de donor bleek en de ontvanger donkerrood. Daarbij wordt na de geboorte het bloed van de tweeling en de placenta onderzocht.