Stuitligging

Wat is een stuitligging?

Bij een stuitligging ligt een baby met zijn hoofd naar boven in plaats van naar beneden. Tijdens de zwangerschap kan een baby zelf draaien van stuitligging naar hoofdligging en andersom. Als je verder bent in de zwangerschap wordt de baby groter en heeft het minder ruimte om helemaal te draaien. De meeste baby’s blijven uiteindelijk met het hoofd naar beneden liggen, maar sommige baby’s blijven met het hoofd naar boven liggen. Bij 36 weken ligt nog 5 tot 6% van de 100 baby’s in stuitligging. Er is dan nog maar een kleine kans dat de baby zelf gaat draaien.

Er zijn verschillende stuitliggingen:

1. Onvolkomen stuitligging: de benen liggen helemaal omhoog naast het lichaam, zodat het kind als het ware op zijn tenen kan sabbelen.
2. Volkomen stuitligging: de bovenbenen zijn langs het lichaam gestrekt en de knieën gebogen, zodat de voeten naast de billen liggen (kleermakerszit).
3. Half onvolkomen stuitligging: één been ligt gestrekt naar boven, zoals bij een onvolkomen stuitligging. Het andere been ligt naar beneden, zoals bij een volkomen stuitligging.
4. Voetligging: het kind ligt met één of beide benen gestrekt naar beneden, zodat één of twee voetjes onder de billen liggen.

Wanneer een baby in stuitligging ligt kan de baby middels een vaginale bevalling of met een keizersnede geboren worden.

Dwarsligging

Een dwarsligging komt niet vaak voor. Je baby ligt dan dwars in je buik in plaats van de in de lengte. Als een baby dwars ligt tijdens de bevalling kan die niet vaginaal worden geboren. Dan doen we altijd een keizersnede.

Oorzaak 

Bij meer dan 85% van de stuitliggingen weten we niet waardoor het komt. Wel zijn er een aantal dingen die mee kunnen spelen. Een stuitligging komt vaker voor bij:

• een kind dat te vroeg geboren wordt
• meerlingzwangerschap
• een afwijkende vorm van de baarmoeder of het bekken
• een voorliggende moederkoek of een vleesboom bij de ingang van het bekken
• aangeboren afwijkingen van het kind