Microtie

Over microtie

Microtie, ook wel klein oor genoemd, is een aangeboren afwijking. Het oor is kleiner, smaller, gevouwen of afwezig. Microtie komt ongeveer bij 1 op de 10.000 kinderen voor. Meestal (in ongeveer 90% van de gevallen) is dit aan één oor (unilateraal), maar soms zijn beide oren (bilateraal) aangedaan. In het algemeen is het rechteroor vaker aangedaan dan het linker oor. Daarnaast zijn er meer jongens met microtie dan meisjes. Hier is geen duidelijke verklaring voor.

Oorkzaak

De preciesze oorzaak van microtie is nog niet bekend. Wel is bekend dat het probleem dat uiteindelijk leidt tot Microtie, ontstaat in de 8e week van de zwangerschap. Microtie komt vaak voor in combinatie met Atresie omdat de gehoorgang en de oorschelp samen ontwikkeld worden tijdens de zwangerschap. Als er iets mis gaat in deze ontwikkeling zijn de gehoorgang en de oorschelp vaak samen aangedaan.

Zonder oor of gehoorgang kan uw kind niet horen. Dit is bij de meeste kinderen met microtie het geval. De gehoorgang, het trommelvlies en het middenoor met de gehoorbeentjes zijn niet intact, waardoor er geen normaal gehoor is. Het slakkenhuis in de meeste gevallen wel aanwezig en werkzaam. Het slakkenhuis is het binnenste deel van het oor waar de geluidsgolven normaal via de gehoorgang en het middenoor worden omgezet in een zenuwsignaal. Dit signaal gaat vervolgens naar de hersenen. Hierdoor is het wel mogelijk om het gehoor te revalideren door middel van een zogenaamd botimplantaat met daarop een beengeleidingshoortoestel.

Microtie is meestal niet erfelijk. Wanneer één kind of een ouder in het gezin de afwijking heeft, is de kans op een kind met Microtie wel vergroot 5%. Wanneer 2 van uw kinderen Microtie hebben, is de kans bij een volgend kind 15%.

Syndroom

Microtie komt ook voor in combinatie met een syndroom. De meest voorkomende syndromen waarbij ook Microtie aanwezig kan zijn is het Treacher-Collins Syndroom, het Goldenhar Syndroom en Hemifaciale Microsomie.