Loopbaan
William Penn
1947
Nijmegen
Na zijn Radiologie-opleiding bekwaamde William Penn zich twee jaar in de Radiotherapie aan het Rotterdams Radiotherapeutisch Instituut (dr. D. den Hoed). In 1947 werd hij benoemd tot radioloog aan het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis te Nijmegen. Toen in 1956 het Radboudumc werd opgezet, werd hij benoemd tot hoofd van de afdeling Radiologie. Dat bleef hij tot 1982. Van 1956 tot 1970 was hij tevens hoofd van de afdeling Radiotherapie
1982
Nijmegen
De afdeling Radiologie startte met één radioloog, vier radiologisch laboranten en drie onderzoekkamers. Bij zijn vertrek in 1982 waren er drie leerstoelen in de Radiologie, tien radiologen, veertien arts-assistenten in opleiding, zestig radiologisch laboranten en veertig administratieve medewerkers. Er werden tegen die tijd 80.000 patiënten per jaar onderzocht in dertig onderzoekkamers. Dankzij Penn’s pioniershouding wist hij een dergelijke organisatie in vijfentwintig jaar succesvol op te bouwen.
Penn was ervan overtuigd dat gedetailleerde scholing van zowel laborant als radioloog noodzakelijk was. Hij speelde hierin dan ook een belangrijke rol. Hij heeft 77 radiologen opgeleid en drie promovendi naar de doctorstitel begeleid. Omdat hij altijd goed geïnformeerd wilde zijn, reisde hij veel. Hij ontwikkelde de angiografie, laryngografie, röntgencinematografie en een gecomputeriseerd rapportagesysteem.
Om een hoge kwaliteit van diagnostiek te bereiken en op academisch niveau met de klinische afdelingen te kunnen samenwerken, steunde hij de wens van jonge stafleden om vijf subspecialismen te vormen: Neuroradiologie, Cardiopulmonale Radiologie, Gastro-enterologische Radiologie, Osteologische Radiologie en Kinderradiologie.
Penn hield vele voordrachten in binnen- en buitenland en publiceerde 39 artikelen. Penn kan beschouwd worden als een van de pioniers van de moderne klinische radiologie.