Tom Eskes

Loopbaan Tom Eskes

1961 Verenigde Staten

Al tijdens de opleiding tot gynaecoloog verwierf Eskes in 1961 een positie als onderzoeker aan de Western Reserve University in Cleveland (Ohio, USA) onder begeleiding van prof. dr. Ch. H. Hendricks. Na een éénjarig verblijf daar keerde hij terug om op de onderzoeksresultaten te promoveren. Eskes was de eerste ‘eigen’ student die aan de Nijmeegse faculteit der geneeskunde promoveerde.

1965 Utrecht

In 1965 begonnen twee jaren van militaire dienstplicht. Hij vervulde deze als luitenant-arts in het Militair Hospitaal te Utrecht (afdeling Chirurgie en Gynaecologie). In 1967 aanvaardde Eskes een benoeming als gynaecoloog in het zojuist opgerichte Sint Lucas Ziekenhuis te Amsterdam en later tevens als lector aan de afdeling Obstetrie en Gynaecologie van de Vrije Universiteit te Amsterdam.

 

1972 Nijmegen

In 1972 werd Eskes benoemd tot hoogleraar aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Op de afdeling Obstetrie en Gynaecologie introduceerde hij het roulerend hoofdschap: eerst tezamen met prof. dr. J.L. Mastboom, daarna tot 1994 met prof. dr. R. Rolland. Eskes stond aan de wieg van de Nijmeegse multidisciplinaire onderzoeksgroep Preventie van aangeboren afwijkingen. Hierdoor kon een belangrijke wetenschappelijke bijdrage worden geleverd aan de vaststelling van het belang van periconceptionele foliumsuppletie ter voorkoming van hyperhomocysteïnemie. En daarmee preventie van gestoorde zwangerschapsuitkomsten, zoals neurale-buisdefecten en herhaalde spontane abortus.

In de discussie rondom abortus provocatus nam Eskes een uitgesproken pro-life standpunt in. In 1971 was hij een van de oprichters van de Vereniging tot Bescherming van het Ongeboren Kind; Eskes was ook bestuurslid van de VBOK. Eskes begeleidde 51 promovendi. Hij was (mede)auteur van meer dan 500 wetenschappelijke artikelen en publiceerde in 16 boeken.

Neven­activiteiten

Nevenactiviteiten