Tjeerd van der Werf

Loopbaan Tjeerd van der Werf

1967 Groningen

Na het behalen van zijn doctoraal examen Geneeskunde ging Tjeerd van der Werf fulltime werken in het Fysiologisch Laboratorium als promovendus op het gebied van de directe en indirecte bloedstroommeting in hart en grote bloedvaten. Zijn medische studie voltooide hij na zijn promotie. Na zijn artsexamen specialiseerde hij zich in de interne geneeskunde en cardiologie. Hij completeerde zijn opleiding met een stage in Zürich.

1976 Utrecht

Van der Werf werd hoofd van de afdeling Hartcatheterisatie in het Academisch Ziekenhuis te Utrecht. Zijn onderzoek richtte zich op de fundamentele eigenschappen van de hartspier zoals die tot uiting komen in de postextrasystolische potentiatie, ook als het aan de postextrasystolische slag voorafgaande interval gelijk is aan het basisinterval. Dit is een ondergraving van de Wet van Starling. Verder onderzocht hij de regionale deformatie van de hartspier bij de hond. In 1976 werd Van der Werf lector in de hemodynamica en angiocardiografie. In 1980 werd dit omgezet naar hoogleraar A.

1984 Nijmegen

In 1984 aanvaardde hij de leerstoel Cardiologie in Nijmegen. Hij was betrokken bij de vernieuwing van de afdelingen Hartbewaking en Hartcatheterisatie. Er werd een toenemend aantal PTCA’s (percutane transluminale coronaire angioplastieken) verricht, in plaats van coronaire bypass chirurgie. Deze ingrepen vonden plaats in nauw overleg met de afdeling Hartchirurgie. Het bestaande samenwerkingsverband met de afdeling Medische Fysica op het gebied van de electrocardiografie resulteerde in een promotie.

Vervolgens richtte zijn onderzoek zich op de toepassing van coronaire subtractie angiografie. Hiermee verkreeg hij gegevens over de passagetijd van het contrast door de verschillende delen van de hartspier. Hij toonde aan dat verlaging van een matig verhoogd cholesterolgehalte leidde tot een verbeterde regionale perfusie. In samenwerking met de afdeling Interne Geneeskunde kon hij aantonen dat plasmaferese bij patiënten met een aangeboren zeer hoog cholesterol leidde tot verbeterde regionale perfusie van de hartspier.

Van der Werf nam deel aan een aantal multicenter medicijnentrials. De samenwerking met de afdeling Hartchirurgie resulteerde in een promotie over retrograde cardioplegie De samenwerking met de afdeling Kindercardiologie resulteerde in drie promoties: over het onschuldig geruis, pulmonalisstenose en pulmonale hypertensie.

Van der Werf paricipeerde in de ontwikkeling en uitvoering van de Geneeskunde blokken ‘Circulatie II’ en ‘Acute geneeskunde’ en het biomedisch blok ‘Biomedische wetenschappen en kliniek’. Verschillende keren werd hij door de studenten verkozen tot docent van het jaar.

Van der Werf heeft ongeveer 130 publicaties, twee leerboeken (monografieën) en zes andere boeken of delen daarvan op zijn naam staan. Hij begeleidde 13 promovendi.