Loopbaan
Theo Wagener
1956
Lichtenvoorde
Na de kweekschool voltooid te hebben was Theo Wagener onderwijzer aan de r.k. jongensschool te Lichtenvoorde (1956-1969). Na het staatsexamen HBS-B behaald te hebben volgde de studie geneeskunde. Tijdens zijn medische studie was hij van mening dat kanker veroorzaakt werd door virussen. Daarom begon hij na zijn studie met de opleiding tot viroloog. Tijdens het 50-jarig bestaan van het Nederlands Kankerinstituut in 1964, vernam hij echter dat er wel honderd verschillende oorzaken van kanker zijn. Hij stopte toen met de studie virologie en legde zich volledig toe op zijn medische scholing. Tijdens zijn vrije opleidingsjaar liep hij stage bij de afdeling Radiotherapie.
1964
Nijmegen
In die tijd hield geen enkele afdeling binnen het Radboudumc zich specifiek bezig met de behandeling van kanker. Alleen de afdeling hematologie legde zich toe op de behandeling van leukemie en lymfomen. Daar ging hij aan de slag als stafmedewerker en leerde het gebruik van cytostatica kennen. In 1982 richtte hij met steun van de directie, (drs. L.H.M. van Lanschot en prof. dr. C. Haanen), een zelfstandige afdeling Medische Oncologie op. Wagener werd hoofd van deze nieuwe afdeling. In datzelfde jaar werd hij vanwege het Koningin Wilhelmina Fonds benoemd tot buitengewoon hoogleraar medische oncologie. In 1987 volgde zijn gewoon hoogleraarschap. Hij startte in 1982 met de consultverlening in de Integraal Kankercentrum Oost (IKO) regio. Een jaar later startte hij ook in de regio van het Integraal Kankercentrum Zuid (IKZ).
1982
Nijmegen
Zijn belangrijkste activiteiten lagen op het gebied van het onderwijs in de oncologie. Hij gaf vanaf 1982 vorm aan het studentenonderwijs in de oncologie. Hij was mederedacteur van het naslag- en studieboek voor artsen en medische studenten Oncologie (vierde tot zevende druk). In 1977 startte hij met de regionale oncologiebijeenkomsten. Hiervoor ontving hij in 1991 de Heyendaalprijs.
Wagener hield zich veel bezig met de arts-patiënt-communicatie. Hij gaf hierover talloze lezingen in binnen- en buitenland. Zijn boek: Slecht nieuws, een handreiking bij de gespreksvoering is een belangrijke introductie voor artsen en medische studenten tot dit moeilijke onderdeel van hun werk.
2008
Nijmegen
Hij was co(promotor) bij 19 dissertaties, verzorgde 13 boekuitgaven en meer dan 300 publicaties en abstracts. Na zijn emeritaat was hij vier jaar gediplomeerd antiquair. In 2008 publiceerde hij het boek De geschiedenis van de oncologie. Dit boek werd in 2009 uitgegeven in het Engels. In hetzelfde jaar verscheen van zijn hand Van wanhoop naar hoop, de geschiedenis van KWF Kankerbestrijding.