Loopbaan
Sjef Ruijs
1973
Utrecht
In 1962 behaalde Sjef Ruijs zijn artsexamen, waarna hij zich als huisarts vestigde in Tilburg. Zijn praktijk telde ongeveer 4.300 patiënten. Zeven jaar later ging hij over naar de radiologie. Na zijn specialisatie en promotie werd hij staflid van de afdeling Radiodiagnostiek van het Academisch Ziekenhuis Utrecht (1973). In 1977 werd hij benoemd tot bijzonder lector aan de Rijksuniversiteit Utrecht, wat in 1983 werd omgezet in een ordinariaat. Zijn leeropdracht daar was: Onderwijs in de Radiodiagnostiek, in het bijzonder met betrekking tot samenwerkingsverbanden met Nucleaire Geneeskunde. Tot 1984 begeleidde hij vier promoties aan de Rijksuniversiteit Utrecht en één aan de Rijksuniversiteit Limburg (Maastricht).
1984
Nijmegen
In 1984 ging Ruijs naar Nijmegen, waar hij aan de Radboud Universiteit werd benoemd tot gewoon hoogleraar en hoofd van de afdeling Radiologie van het Radboudumc.
Als promotor of copromotor begeleidde Ruijs veertien promoties in Nijmegen. Hij was (mede)auteur van ongeveer 188 publicaties (1971-1998) en gaf circa 130 voordrachten over uiteenlopende medische en radiologische onderwerpen. Daarnaast was hij (mede)auteur van vier boeken: Diagnosis of cholecystoses (1977, Martinus Nijhoff, Den Haag), CT densitimetry in osteoporosis (1984, Martinus Nijhoff Publishers), Magnetic Resonance Imaging of carcinoma of the urinary bladder (1990, Kluwer Academic Publishers Group Dordrecht) en Fundamenten van de radiologie (1996, Wetenschappelijke Uitgeverij Bunge Utrecht).