dr. Saman Vinke MD, PhD

Over Saman Vinke

Saman Vinke studeerde Geneeskunde aan de Radboud Universiteit te Nijmegen en studeerde in 2012 cum laude af. Hij volgde vervolgens de opleiding tot neurochirurg in het Neurochirurgisch Centrum Nijmegen bij professor André Grotenhuis en in het wereldberoemde National Hospital for Neurology and Neurosurgery, Queen Square te Londen.

Gedurende zijn opleiding specialiseerde hij zich in de functionele neurochirurgie en volgde een fellowship ‘Functional Neurosurgery’ in het National Hospital for Neurology and Neurosurgery, Queen Square te Londen bij professor Marwan Hariz, professor Ludvic Zrinzo, Mr Jonathan Hyam en professor Patricia Limousin. Saman is een expert op het gebied van image-guided en image-verified deep brain stimulation (DBS) en legt zich, naast de functionele neurochirurgie, ook toe op de cerebrovasculaire chirurgie en endovasculaire behandeling van aneurysmata, AV-malformaties en andere complexe vasculaire afwijkingen.

Opleiding

• Fellowship Functionele Neurochirurgie - National Hospital for Neurology and Neurosurgery, Queen Square, London, UK
• Opleiding tot Neurochirurg - Neurochirurgisch Centrum Nijmegen en National Hospital for Neurology and Neurosurgery, Queen Square, London, UK
• Master of Science (MSc) Geneeskunde - Cum Laude - Radboud Universiteit Nijmegen
• Bachelor of Science (BSc) Geneeskunde - Radboud Universiteit Nijmegen
• Propedeuse Moleculaire Levenswetenschappen - Radboud Universiteit Nijmegen

Saman Vinke junior principal clinician 2021-2023

Neurochirurg Saman Vinke is gespecialiseerd in Deep Brain Stimulation (DBS) en een pionier op het gebied van MRI-geleide DBS. Bij DBS worden patiënten normaal wakker geopereerd, maar door MRI-geleide DBS is het mogelijk om patiënten onder narcose te opereren. Met behulp van speciale MRI-scans en computerberekeningen kan deze techniek nog verder verfijnd worden, zodat naast het ‘doelwit’ van de operatie, ook de verbindingen van dit doelwit met andere hersengebieden in kaart worden gebracht. Dat is gunstig, omdat artsen zo nauwkeuriger en patiëntspecifiek het doelwit voor stimulatie kunnen bepalen. De behandeling wordt dan effectiever en er zijn minder bijwerkingen. Het gebruik van deze technieken vraagt echter erg veel rekenkracht van computers, waardoor toepassing in de dagelijkse patiëntenzorg nu nog niet mogelijk is. In de komende drie jaar gaan Saman en zijn team ervoor zorgen dat deze persoonsgerichte, innovatieve en state-of-the-art zorg voor iedere patiënt beschikbaar komt.