Peter Bloemers

Loopbaan Peter Bloemers

1967 Harvard University

Na zijn promotie werkte Peter Bloemers als postdoc aan de Harvard University bij Paul Zamecnik aan het werkingsmechanisme van arginyl-tRNA-synthetase in de darmbacterie Escherichia coli (E.coli). Hierna ging hij terug naar Utrecht, waar hij nog enige jaren verder werkte aan de eiwitbiosynthese in gist. In 1969 werd hij aan de Universiteit Utrecht lector in de biofysische chemie.

1972 Nijmegen

 In 1972 ging hij naar Nijmegen, waar hij werd benoemd tot lector en vervolgens hoogleraar (1980) in de biochemie aan de Radboud Universiteit, faculteit Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica en vanaf 1987 ook aan het Radboudumc.

Tot aan zijn emeritaat deed Bloemers onderzoek naar kankerverwekkende virussen en de moleculair biologische achtergronden van kanker. Aanvankelijk spitste dit werk zich toe op de RNA-tumor-virussen en de oncogenen die in sommige van die virussen voorkomen. Eind jaren zeventig bleken die oncogenen verwant te zijn aan menselijke genen, die soms door mutaties betrokken zijn bij menselijke kanker. Het vóórkomen en de eigenschappen van dergelijke genen in menselijke tumoren werden vanaf die tijd het onderwerp van de researchgroep van Bloemers.

Bloemers is (co)auteur van 97 wetenschappelijke publicaties en trad 43 keer op als promotor. Tijdens zijn emeritaat was hij HOVO-docent in Nijmegen en Tilburg. In die periode verscheen ook zijn boek Schat uit de keuken van een Duits kasteel - de ontdekking van het DNA (1869-2007) (Valkhofpers, Nijmegen, 2007).