Paul Froeling

Loopbaan Paul Froeling

1973 Sint Radboudziekenhuis

Tussen het behalen van het artsexamen en de opleiding tot internist vervulde Paul Froeling zijn militaire dienstplicht. Na zijn opleiding tot internist werkte hij van 1973 tot 1986 in het Sint Radboudziekenhuis. Toen werd hij medisch directeur in het naburige verpleeghuis Kalorama, zeker in die tijd een bijzondere stap. Daar combineerde hij het beleidswerk met het werk als arts in het verpleeghuis, want kwetsbare mensen stonden bij hem altijd centraal.

In de voetsporen van zijn voorganger, prof. Joop Michels, voormalig directeur van Kalorama en de eerste hoogleraar Verpleeghuisgeneeskunde, bouwde hij met hart en ziel aan het fundament van het specialisme verpleeghuisgeneeskunde, sinds 2009 specialisme ouderengeneeskunde genoemd. Dat droeg hij met veel enthousiasme uit in het Nijmeegse basiscurriculum geneeskunde, waarbij hij zijn achtergrond als internist verbond met de complexe dilemma’s die hij in het verpleeghuis als arts tegenkwam.

1990 Opleider VU Amsterdam

Nadat verpleeghuisgeneeskunde in 1990 officieel erkend werd als specialisme, leidde hij als opleider diverse aio’s op, aanvankelijk nog verbonden aan de eerste opleiding tot verpleeghuisarts aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Hij vervulde een belangrijke rol bij het naar Nijmegen halen van de tweede vervolgopleiding tot verpleeghuisarts (VOVA) in 1995. Onder zijn leiding werd de opleiding ingebed binnen de toenmalige afdeling Huisarts-, Sociale en Verpleeghuisgeneeskunde (HSV) van het cluster Biomedische Wetenschappen en Extramurale Geneeskunde (BEG) aan de Medische Faculteit. Hij genoot van het pionierswerk als eerste hoofd van de opleiding, een functie die hij vervulde tot 1998, kort na zijn benoeming als buitengewoon hoogleraar Verpleeghuisgeneeskunde.

1999 Afscheid Kalorama

Na zijn oratie met de titel Hoe nu verder? bouwde hij als hoofd van de afdeling Verpleeghuisgeneeskunde verder aan de academisering en integratie van het specialisme in het basiscurriculum, de vervolgopleiding en het onderzoek. Na zijn afscheid van Kalorama in 1999 kon hij zich volledig concentreren op zijn academische werk. Buiten de afdeling deed hij dat ook via diverse nevenfuncties, onder andere in de beroepsvereniging van verpleeghuisartsen. 

Naast taken op het gebied van management en onderzoek, verzorgde hij altijd met veel plezier onderwijs voor studenten en aios. Hij was daarin een inspirerende leermeester voor velen. Na zijn emeritaat in 2003 bleef hij met name actief in de palliatieve zorg en het bestuur.

Dat hij tot jaren na zijn pensioen medewerkers van de afdeling uitnodigde voor een zeiltocht op zijn platbodem, was een teken van zijn grote betrokkenheid bij de mensen waarmee hij altijd had gewerkt.