Olav Bijvoet

Loopbaan Olav Bijvoet

1955 Nieuw-Guinea

Kort na zijn studie Geneeskunde vertrok Olav Bijvoet naar Nieuw-Guinea, waar hij in dienst van de Koninklijke Marine hoofd werd van het Hospitaal in Fak Fak (1955-1958).

1970 Nijmegen

In 1970 werd hij in Nijmegen benoemd tot lector en leidde de polikliniek Interne Geneeskunde. Zijn promotieonderzoek leidde tot de ontwikkeling van het breed toegepaste algoritme voor de berekening van het fosfaattransport (TmP/GFR) in de klinische praktijk.

1972 Leiden

In 1972 verliet hij Nijmegen vanwege zijn benoeming tot hoogleraar Experimentele Endocrinologie bij het Academisch Ziekenhuis Leiden. Daar werd hij hoofd van de afdeling Klinische Onderzoek. Hij combineerde klinisch onderzoek met de zorg voor patiënten met bot- en stofwisselingsziektes, zoals de ziekte van Paget, kankergerelateerde hypercalciëmie, osteoporose en urolithiasis. Hij leidde het onderzoek in de geest van de Franse fysioloog Claude Bernard, die hij bewonderde. Bijvoet was de eerste die de ziekte van Paget kon behandelen. Onder zijn leiding werd de afdeling Klinisch Onderzoek een international erkend centrum voor patiënten met deze ziekte. Zijn publicaties in The Lancet in de jaren zeventig over de behandeling van deze ziekte en kankergerelateerde osteolitische botziekte met pamidronate waren essentieel voor de behandeling van andere botstofwisselingsziektes waaronder osteoporose.

Bijvoet zag de waarde van samenwerking tussen fundamenteel en klinisch onderzoek om de pathologie en behandeling van de bot- en stofwisselingsziektes te kunnen begrijpen. Hij werkte samen met Pieter Gaillard van de afdeling Celbiologie en richtte later een preklinisch onderzoekslaboratorium op bij de afdeling Endocrinologie & Stofwisseling, waarmee hij het huidige concept van translationeel onderzoek introduceerde en toepaste. Bovendien besefte hij dat de bijdrage van andere medische disciplines essentieel was. Daarom werkte hij samen met specialisten op het vlak van de endocrinologie, nucleaire geneeskunde, oncologie, radiologie, pathologie, reumatologie en urologie. Bijvoet heeft mede de basis gelegd voor het modern onderzoek op het vlak van bot en stofwisselingsziektes.Als (co)auteur droeg hij bij aan 133 wetenschappelijke publicaties in tijdschriften. Hij begeleidde 20 promovendi (4 in Nijmegen), van wie meerderen hoogleraar zijn geworden. Hij bleef tot zijn dood actief betrokken bij verschillende sociaal-maatschappelijk relevante projecten.

Onder­scheidingen

• Erelid ASBMR (International Bone & Mineral Society)
• Erelid van de Nederlandse Paget’s Vereniging
• Eerste jaarlijkse John B Johnson Award (1988) van de Paget’s Foundation
• Lid in de Orde van Oranje-Nassau (2007).

Opleiding