prof. dr. Kees Merkx

Loopbaan Kees Merkx

1959 Groningen

Na zijn opleiding in Groningen werd Kees Merkx op 1 juni 1959 door prof. dr. E.J. Moeys, hoogleraar algemene heelkunde, benoemd tot conservator in de mond- en kaakchirurgie binnen de chirurgische kliniek. In augustus 1960 werd op verzoek van het college van curatoren een plan opgesteld over een aparte kaakchirurgische afdeling. Per 1 oktober 1960 werd Merkx lector in de mond- en kaakchirurgie en hoofd van deze nieuwe afdeling. In 1961 volgde zijn benoeming tot hoogleraar. Deze benoeming werd bespoedigd omdat de Katholieke Universiteit versneld zijn opleiding tandheelkunde kreeg, namelijk in 1961 in plaats van 1964. Merkx was één van de vier curriculum bouwers en geëngageerde docenten binnen deze nieuwe universitaire opleiding.

1961 Nijmegen

Merkx kan ongetwijfeld gezien worden als de Nederlandse pionier op het gebied van de orthognatische chirurgie; een vorm van aangezichtschirurgie om groei en standsafwijkingen van de gelaatsbeenderen te corrigeren. Hij startte vanuit het Radboud Ziekenhuis als eerste in Nederland met deze vorm van aangezichtschirurgie die hij in Engeland en Duitsland had geleerd.

Merkx had een uitstekende relatie met hoogleraar Brinkman, hoofd van de afdeling KNO-heelkunde. Samen richtten zij de werkgroep voor de behandeling van tumoren in de aangezichtsschedel en de hals op. Hierin zaten ook een radioloog en medisch oncoloog. Dit was het begin van de huidige werkgroep hoofdhals tumoren.

1979 Nijmegen

Op het gebied van de preprothetische chirurgie zocht Merkx samenwerking met de afdeling Prothetische Tandheelkunde welke leidde tot een intensieve en gewaardeerde band.
Zijn vierde pijler, de traumatologie van het aangezicht, werd ingebed in het traumacentrum. De toename van het aantal ongevallen met aangezichtsletsel leidde tot een actieve participatie in het traumacentrum. Hij publiceerde meerdere artikelen over de epidemiologie en behandeling van de aangezichtstraumatologie. In 1979 droeg Merkx het hoofdschap van de afdeling over aan zijn opvolger, prof. dr. H.P. Freihofer.

Merkx zal door menig tandarts en assistent, vooral in het zuiden van het land, herinnerd worden als een ‘echte professor’: streng en gesteld op goede omgangsvormen. Maar ook als een goed docent waarvan ze de kaakchirurgische principes hebben geleerd. Hij was vele jaren voorzitter van de examencommissie tandheelkunde.

Merkx begeleidde zeven promovendi waarvan er later 3 hoogleraar werden. Hij leidde 22 studenten op tot kaakchirurg en verzorgde 20 publicaties.