Loopbaan
Kees Majoor
1955
Nijmegen
Na zijn opleiding en promotie in Amsterdam vestigde Kees Majoor zich als internist in het Ziekenhuis Charitas (Roosendaal). In 1955 werd hij in Nijmegen benoemd op de leerstoel Inwendige Geneeskunde. Hij startte de Universiteitskliniek voor Inwendige Ziekten in een houten barak met 18 bedden als dependance van het Canisius-Wilhemina Ziekenhuis en met één arts-assistent. Majoor was hoofd van deze kliniek tot 1980.
Onder Majoors leiding groeide de Nijmeegse internistische kliniek uit tot een van de toonaangevende in Nederland. Hij gaf zijn medewerkers de ruimte om de deelspecialismen binnen de interne geneeskunde uit te bouwen. 25 jaar later telde de kliniek meer dan honderd internisten en stafmedewerkers en tientallen artsen in opleiding tot internist. Majoor was eindverantwoordelijk voor de internistenopleiding van 1955 tot 1981. Meer dan veertig internisten uit zijn ‘stamboom’, werden later tot hoogleraar benoemd in Nijmegen of daarbuiten.
1968
Nijmegen
Bij de groei van het aantal deelspecialismen zag Majoor het belang in van een overlegorgaan binnen de kliniek. Daarom startte in 1968 de stafraad, waarin alle deelspecialismen met hun eigen hoofd en een afvaardiging van de staf en de internisten in opleiding vertegenwoordigd waren. Zo konden de deelspecialismen bij elkaar blijven maar ook hun eigen ontwikkeling doormaken.
Bij de groei van het aantal deelspecialismen zag Majoor het belang in van een overlegorgaan binnen de kliniek. Daarom startte in 1968 de stafraad, waarin alle deelspecialismen met hun eigen hoofd en een afvaardiging van de staf en de internisten in opleiding vertegenwoordigd waren. Zo konden de deelspecialismen bij elkaar blijven maar ook hun eigen ontwikkeling doormaken.