Kees Jongerius

Loopbaan Kees Jongerius

1955 Utrecht

Zijn studie Geneeskunde in Utrecht deed Kees Jongerius met onderbrekingen, door deportatie naar Duitsland en een sanatoriumkuur voor tuberculose. Hij rondde zijn studie in 1955 af, waarna hij zich specialiseerde tot longarts. Zijn registratie volgde in 1960.

1974 Nijmegen

Van 1974 tot 1986 was hij daar geneesheer-directeur. Daarnaast was hij parttime hoofd van de afdeling Longziekten van het Radboudumc (1976-1986). Hier was hij ook buitengewoon lector (1977) en later gewoon hoogleraar (1980). Jongerius begeleidde A.P.M. Greefhorst, die in 1983 bij hem promoveerde op het proefschrift Beta-1-selective adrenoceptor antagonists in chronic non-specific lung disease.

Van 1971 tot 1986 verzorgde Jongerius colleges Longziekten voor Nijmeegse studenten Geneeskunde. Daarna gaf hij eenmaal per week colleges röntgenologie van de thorax aan assistenten in opleiding tot longarts (1986-1996).

Jongerius verrichte uitgebreid onderzoek naar intrathoracale Hodgkin wat betreft klachten, geslacht, leeftijd, overleving, pathologische anatomie, mediastinaal of intrapulmonaal, röntgenologie en operabiliteit. Hierover hield hij diverse voordrachten en verschenen circa 50 publicaties.