Jules Enneking

Loopbaan Jules Enneking

1916 Oldenbroek

Na zijn afstuderen vervulde Jules Enneking zijn militaire dienst in de Eerste Wereldoorlog als officier van gezondheid (1916-1918, Oldenbroek). Daarna werkte hij korte tijd als assistent bij Hannema en Burgerhout te Rotterdam en bij Van Spanje in het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis te Amsterdam.

1918 Amsterdam

In 1918 begon hij zijn carrière als assistent in de Interne Kliniek van het Binnengasthuis te Amsterdam. In 1922 werd hij daar chef de clinique, waarna in 1925 zijn benoeming volgde tot geneesheer-directeur van het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis

1954 Nijmegen

 Tegelijk met prof. dr. C.L.H. Majoor werd Enneking in 1954 benoemd tot buitengewoon hoogleraar vanwege het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis, opdat er onderwijs aan de eerste lichting studenten kon worden gegeven. Hij droeg eraan bij dat een deel van het Canisius-Wilhelmina Ziekenhuis in de oprichtingsjaren van de Medische Faculteit beschikbaar kwam als academische afdeling voor het klinisch onderwijs van de faculteit.

Enneking voerde enkele belangrijke vernieuwingen door in de medische apparatuur, bijvoorbeeld de gastroscopie, ijzeren long en kunstmatige nier. Als hoogleraar besteedde hij veel aandacht aan het onderwijs, het opnemen van de anamneses en aan het eenvoudige onderzoek.

Enneking heeft vele artikelen geschreven in binnenlandse en buitenlandse vaktijdschriften over de geneeskundige onderwerpen die zijn belangstelling hadden.

Neven­activiteiten

• Voorzitter van de KNMG (1937-1940, 1950-1953).
• Voorzitter van de Raad van Beroep.
• Secretaris van de Specialisten Registratie Commissie.
• Medisch leider van de bloedtransfusiedienst van het Nederlandse Rode Kruis.
• Lid van de afdelingsraad van de KNMG.
• Lid van het Curatorium van de Hogere Verpleegstersschool.
• Lid van het Centraal Medisch Tuchtcollege.
• Voorzitter van het Concilium van de Nederlandse Internistenvereniging.