Johannes Peter Kuiper
- Geboren: 25 juni 1931 (Harlingen)
- Overleden: 15 november 2013 (Nijmegen)
- Benoeming: 1980
- Emeritaat: 1994
Loopbaan Johan Kuiper
1958 Huisarts
In de jaren dat Johan Kuiper als huisarts werkte (1958-1960), beschreef en fotografeerde hij samen met dr. Van der Molen de multiforme symptomatologie van de chronisch veneuze insufficiëntie. In 1960 hielden zij hierover een gezamenlijke presentatie op het World Congress 1 van de Union Internationale de Phlebologie (UIP) in Chambéry.
1965 Chef de clinique
Van 1965 tot 1995 werkte Kuiper als chef de clinique van de academische Dermatologie-afdelingen van de dr. Veeger Kliniek en Papelberg-Dekkerswald. Daarnaast was hij parttime dermatoloog in het Maasziekenhuis Pantein (Boxmeer).
1980 Flebologie
In 1980 werd zijn lectoraat omgezet in een gewone leerstoel; het was de eerste flebologische leerstoel in de dermatologie ter wereld. Voor Kuiper resulteerde dit in diverse bestuursfuncties, vele workshops en kader- en nascholingscursussen. Inmiddels is de flebologie een essentieel onderdeel van de dermatologische praktijkvoering en heeft het een prominente plaats in de opleiding.
Na het afscheid van Mali als hoofd van de afdeling Dermatologie (1984), werd Kuiper benoemd tot tijdelijk hoofd en verwierf hij de opleidingsbevoegdheid.
Kuiper was (co)auteur van ruim 70 artikelen. Hij was promotor of copromotor bij 5 promoties.
1990 Paradoxale distensibiliteitseffecten
Voor de plethysmografische trombosediagnostiek introduceerde hij de nieuwe hemodynamische parameter Rv: veneuze weerstand. Samen met Mali beschreef hij het disfunctioneren van de ‘footpump’ bij de huidziekte acroangiodermatitis. Daarnaast deed hij fundamenteel onderzoek naar de basisprincipes van compressietherapie. Dit leverde inzicht in paradoxe distensibiliteitseffecten op (1990).
Leeropdracht
Dermatologie, in het bijzonder flebologieErelidmaatschappen
- Erelid van de Nederlandse Vereniging van Dermatologie
- Erelid van vele buitenlandse flebologisch-angiologische verenigingen, waaronder Comité d’Honneur (UIP)