Gijs Bleijenberg

Loopbaan Gijs Bleijenberg

1968 Utrecht

Tijdens zijn studie was Gijs Bleijenberg onderzoeksassistent Functieleer en Klinische psychologie (1968-1970). Direct na zijn studie werd hij docent Psychologie bij de opleiding Verzorgenden en was hij kinderpsycholoog in een kinderhuis (1970-1972). Tijdens de vervangende militaire dienst werkte hij als psycholoog/gedragstherapeut in het Psychiatrisch Ziekenhuis Willem Arntz Hoeve, Den Dolder (1971-1973). In 1973 werd hij geregistreerd als gedragstherapeut (Vereniging voor Gedrags- en Cognitieve therapie) en in 1974 als klinisch psycholoog (Nederlands Instituut voor Psychologen). 

1973 Nijmegen

In 1973 kwam Bleijenberg naar het Radboudumc en de Katholieke Universiteit Nijmegen. Hier werkte hij als psycholoog op de afdelingen Psychiatrie (hoofd van de Unit Gedragstherapie) (1973-1981), Gynaecologie, Urologie (1981-1987), Interne Geneeskunde en Chirurgie (1981-2002). Daarnaast was hij coördinator Patiëntenzorg Volwassenen op de afdeling Medische Psychologie (1989-2002) en universitair hoofddocent (1996-2002). In 2002 werd hij benoemd tot hoogleraar.

1997 Nijmegen

Bleijenberg richtte samen met prof. dr. J.W.M. van der Meer en prof. dr. J.M.D. Galama het Nijmeegs Kenniscentrum Chronische Vermoeidheid (NKCV) op. Het NKCV is een multidisciplinair samenwerkingsverband gericht op wetenschappelijke bestudering van chronische vermoeidheid. In 1997 kreeg het de ME-Award: een internationale prijs voor wetenschappelijk onderzoek op het gebied van chronische vermoeidheid. Een jaar later volgde de Marco de Vriesprijs, vanwege het biopsychosociale karakter van het onderzoek. Het NKCV ontwikkelde met input van anderen diverse behandelingen (vormen van cognitieve gedragstherapie) voor verschillende typen chronische vermoeidheid: chronisch vermoeidheidssyndroom, vermoeidheid bij kanker en vermoeidheid bij diverse chronische ziekten. Het NKCV werd daardoor ook een behandelcentrum, met getrainde gedragstherapeuten/behandelaars en psychologisch medewerkers. Bleijenberg heeft diverse RCT’s en implementatiestudies begeleid en gepubliceerd. Van 2002 tot 2012 was hij hoofd van het NKCV, waar op een eigen locatie toenemende aantallen patiënten werden behandeld. Het NKCV is inmiddels een erkende GGZ-instelling.

Bleijenberg is auteur van meer dan 220 peer-reviewed artikelen op het gebied van lichamelijk onverklaarde klachten en chronische vermoeidheid. Ook schreef hij hierover vakpublicaties en (bijdragen aan) boeken. Daarnaast was hij supervisor en opleider van de Vereniging voor Gedrags- en Cognitieve therapie en leidde zo via cursussen, trainingen en supervisie vele gedragstherapeuten op. Hij publiceerde diverse behandelprotocollen, waaronder samen met dr. H. Knoop: Het chronisch vermoeidheidssyndroom: behandelprotocol cognitieve gedragstherapie voor CVS (2010). En hij schreef het hoofdstuk ‘Chronic Fatigue Syndrome’, in Harrison’s Principles of Internal Medicine (McGraw-Hill, 2012) en het Handboek chronische vermoeidheid (De Tijdstroom, 2012). Voor Geneeskundestudenten ontwikkelde hij onder andere het keuzeblok Chronische Vermoeidheid.

Neven­activiteiten

• Oprichter en penvoerder van VNO-CHROVER: het Vlaams-Nederlands Overleg van onderzoekers op het gebied van CHROnische VERmoeidheid (sinds 2000).
• Oprichter en penvoerder van VNTO-CHROVER: het Vlaams Nederlands Therapeuten Overleg CHROnische VERmoeidheid (sinds 2006).
• Lid van de Gezondheidsraadcommissie Chronisch Vermoeidheidssyndroom.
• Lid van de Begeleidingscommissie Medisch Onderzoek Bijlmermeer.
• Lid van de Brighton Collaboration.
• Lid van de International CFS Study Group (CDC).
• Lid van de (CBO) Commissie Richtlijnen voor het Chronisch Vermoeidheidssyndroom.
• Lid van de (RIVM) Richtlijnencommissie Langdurige klachten na Q-koorts.