Loopbaan
Frans Zitman
1977
Leiden
Vanaf 1977 werkte Frans Zitman als chef de policlinique op de afdeling psychiatrie in het Academisch Ziekenhuis Leiden. Hij werd in 1984 benoemd tot Universitair Hoofddocent biologische psychiatrie. Hij legde zich in deze periode in patiëntenzorg en onderzoek toe op somatoforme stoornissen (onbegrepen pijn). Van 1983 tot en met 1985 was hij lid van het bestuur van de medische faculteit in Leiden.
1988
Nijmegen
In 1988 werd hij benoemd tot hoogleraar Biologische Psychiatrie aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Hij was voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie van 1991 tot 1996. In 2000 werd Zitman benoemd tot hoogleraar psychiatrie en afdelingshoofd psychiatrie in het LUMC in Leiden. Deze functie vervulde hij, naast een directeurschap bij de GGZ-instelling Rivierduinen, tot zijn emeritaat in 2011. Zitman was in Nijmegen plaatsvervangend opleider psychiatrie en in Leiden opleider psychiatrie.
Zitman is (co)auteur van 300 peer reviewed wetenschappelijke publicaties en heeft daarnaast diverse (hoofdstukken van) boeken op zijn naam staan. Hij was promotor van 32 promovendi en begeleidt er nog zes. Tijdens zijn ordinariaat in Nijmegen initieerde en coördineerde hij een groot onderzoek naar het terugdringen van het chronisch gebruik van benzodiazepinen, de meest gebruikte slaap- en kalmeringsmiddelen. In Nijmegen experimenteerde hij daarnaast al met een systeem om de psychopathologie en veranderingen daarin bij patiënten te meten met behulp van online vragenlijsten. Dit systeem is in Leiden uitgewerkt tot Routine Outcome Monitoring (ROM) en heeft landelijk toepassing gekregen. Tot de interessegebieden van Zitman behoort ook de rol van het stresssysteem bij stemmings-, angst- en somatoforme stoornissen en dimensionele in plaats van categoriale diagnostiek van psychiatrische stoornissen.