Onderzoek Navigatie bronchoscopie

Voorafgaand aan het onderzoek

Het is belangrijk dat u een verwijzing heeft gekregen voor dit onderzoek van uw behandelend arts. Nadat u deze verwijzing heeft gekregen brengt u een bezoek aan de longarts die het onderzoek uitvoert. Tijdens deze afspraak krijgt u uitleg over de navigatie bronchoscopie. Ook bespreekt de arts eventuele complicaties met u (zie ook ‘het onderzoek’). 

Onderzoeks-database

De longarts vraagt of u bereid bent deel te nemen aan de navigatie bronchoscopie onderzoeks-database. Dit is een database waarin de gegevens van het onderzoek anoniem worden opgeslagen en worden gebruikt voor verdere ontwikkeling en verbeteringen van de navigatie bronchoscopie. U ontvangt van de longarts ook een uitgebreid informatie/toestemmingsformulier rondom deze database. Als u besluit om wel of niet deel te nemen verandert dit niets aan wat er met u is afgesproken voor de navigatie bronchoscopie. 

Medicijnen en aanvullend onderzoek

Gebruikt u bloedverdunnende middelen dan bespreekt de arts met u of u deze mag blijven gebruiken, moet stoppen, of tijdelijk moet omzetten naar een ander soort bloedverdunnend middel. Ook gaat u voorafgaand aan dit onderzoek naar de anesthesioloog. Hij of zij bespreekt met u de narcose, uw conditie en medicijn gebruik. Indien nodig zal er aanvullend onderzoek gedaan worden zoals bloedprikken of een hartfilmpje. Het gesprek met de anesthesioloog vindt ongeveer 1 tot 2 weken voor de navigatie bronchoscopie plaats en duur een half uur. 

Het onderzoek

U wordt door de afdeling Longziekten behandeld. U hoort van de casemanager en de arts op welke route het onderzoek plaatsvindt. 

Op de behandelkamer wordt er samen met het hele team nog een checklist met u doorgenomen: de time-out. Daarna wordt u aangesloten aan apparatuur die uw hartritme, bloeddruk en ademhaling controleren. Als u slaapt verdoven we uw keel en de bovenste luchtwegen. Daarna starten we met de navigatie bronchoscopie. Dit doen we via een dunne slang die we via uw mond in uw luchtwegen brengen. Nadat we eerst uw luchtwegen en het weefsel rondom uw luchtwegen geïnspecteerd hebben, wordt er naar de afwijking genavigeerd en weefsel weggenomen (een biopt). 

Speciale beeldvorming zorgt ervoor dat we kunnen bepalen hoe deze slang naar de afwijking gestuurd kan worden, en kan daarnaast bevestigen dat de afwijking bereikt is. Zodra de afwijking bereikt is, nemen we met kleine instrumenten via de flexibele slang weefsel weg. Dit noemen we een biopt. 

Deze afwijkingen liggen vaak diep in de long en zijn alleen bereikbaarvia hele kleine luchtwegen, daarom gebruiken we speciale apparatuur. Een videocamera zoals voor veel onderzoeken gebruikt wordt, kan namelijk niet diep genoeg in de longen komen. Om op de juiste plek te komen gebruiken we daarom extra beeldvorming en ondersteunende technieken, wat deze procedure ook zo uniek maakt. Deze ondersteunende technieken lijken op navigatiesysteem zoals u ook in de auto gebruikt.

Mogelijke complicaties

Er kunnen complicaties ontstaan, zoals een bloeding, een klaplong of en infectie. Dit bespreken we vooraf met u.

• Het komt heel vaak voor dat iemand na het afnemen van biopten wat bloed ophoest. Dit is niet verontrustend. Een enkele keer kan er ’s avonds een wat verhoogde temperatuur gemeten worden. Ook dat is niet verontrustend. U krijgt dan een koortswerend medicijn, bijvoorbeeld paracetamol. In zéér zeldzame gevallen houdt de koorts aan, neem dan contact met ons op.
• Voor het onderzoek brengen we u in slaap door middel van een beademingsmasker of een beademingsbuis in de luchtwegen. In zeldzame gevallen kan het masker of de buis lijden tot milde keelpijn en heesheid.
• Door de navigatie bronchoscopie kan een klaplong optreden. Als gevolg van het afnemen van weefsel of door de navigatie met de flexibele slang kan het zijn dat er een lek ontstaat. Hierdoor komt lucht tussen de long en de borstkas. Klachten die als gevolg hiervan voorkomen zijn: een stekende pijn op de borst, moeilijk zuchten en benauwdheid. Als de klaplong klein is, dan wachten we vaak af of de klaplong vanzelf geneest. Als u een grotere klaplong krijgt of wanneer de klaplong niet vanzelf geneest, dan kan het nodig zijn om een slangetje in uw long achter te laten. Dit brengen we in via uw borstkas. We doen dit om de lucht af te zuigen en de long weer goed te laten werken. Als we een slangetje moeten inbrengen nemen we u op in het ziekenhuis. Een klaplong komt ongeveer bij 1 op de 50 patiënten voor die dit onderzoek ondergaan. Bij ongeveer de helft van de patiënten met een klaplong, is het nodig dat we een slangetje inbrengen. 

Na het onderzoek

Na het onderzoek gaat u naar de uitslaapkamer. Zodra u goed wakker bent, gaat u van de uitslaapkamer naar de verpleegafdeling. Als op de verpleegafdeling blijkt dat alle controles goed zijn en u zich weer fit voelt, mag u weer naar huis.

Naar huis

Het is belangrijk dat u zorgt voor vervoer naar huis. Na het onderzoek mag u namelijk NIET zelf autorijden. Bent u alleenstaand? Let op, de eerste nacht na het onderzoek moet iemand bij u (in de buurt) blijven.

De uitslag

De uitslag van het onderzoek is normaal gesproken binnen 5 tot 7 werkdagen na het onderzoek bekend. Uw behandelend arts neemt contact met u voor het bespreken van de uitslag.