Onderzoek Gehooronderzoek bij jonge kinderen

Visuele beloningsaudiometrie

Bij kinderen vanaf een half jaar nemen we een vrije-veldaudiogram (zonder koptelefoon) af. We leren uw kind te reageren op geluiden. Als uw kind bij het horen van een geluid direct reageert (door bijvoorbeeld de kant op te kijken waar het geluid vandaan komt), wordt er beloond door een tekenfilmfragmentje of het verlichten van een popje, paardje of iets dergelijks. Als uw kind doorheeft dat op geluiden reageren tot een beloning leidt, kunnen we een behoorlijk betrouwbare gehoortest afnemen.

Observatieaudiometrie

Door  geluiden te laten horen  kunnen we observeren of uw kind reageert. Een hoofdbeweging, een oogknippertje, een armpje dat elke keer beweegt, het even ophouden met sabbelen op een speen; het zijn allemaal reacties die kunnen betekenen dat uw kind iets heeft gehoord.

Spelaudiometrie

Bij kinderen vanaf circa drie jaar doen we gehooronderzoek met behulp van een spelletje. Uw kind krijgt bijvoorbeeld een koptelefoon op het hoofd en wacht tot er een piep klinkt: dan mag het een blokje in de blokkendoos doen, een knikker door de knikkerbaan of een houten pen in de 'hamertje tik' slaan. Altijd is er de spanning om iets leuks te mogen doen als er een piep klinkt. Op deze wijze is uw kind gemotiveerder om geconcentreerd aan de test deel te nemen.

BERA/ASSR-onderzoek

Bij het BERA/ASSR-onderzoek meet de onderzoeker de elektrische activiteit in het gehoor van uw kind. BERA is een afkorting van “Brainstem Evoked Response Audiometry” en ASSR van “Auditory Steady State response”. Het is een “objectief” onderzoek want er is geen reactie (zoals “ja” zeggen of met het oog bewegen) op de testgeluiden nodig.
Het onderzoek heeft twee doelen:

• Meting van de gehoordrempel (laagste geluidssterkte die nodig is om een geluid waar te nemen).
• Onderzoek naar de kwaliteit van het gehoor

De gehoordrempel kan wel eens verschillend zijn voor lage, midden en hoge tonen en met het ASSR onderzoek kunnen die verschillen beter vastgesteld worden. Het BERA onderzoek is beter om afwijkingen te vinden in de kwaliteit waarop de zenuw geluid van het oor naar de hersenen doorgeeft.

Hoe werkt het onderzoek?

De onderzoeker meet de elektrische activiteit in het gehoor van uw kind. Er worden een aantal plakkertjes (elektroden) op het hoofd geplakt. Deze meten de reacties van het gehoororgaan en de hersenen op verschillende geluiden. Hoe rustiger uw kindis, hoe beter. Het onderzoek gebeurt in een zwakverlichte kamer. 
 
Kleine kinderen en baby's mogen bij een ouder op schoot zitten of kunnen liggen tijdens het onderzoek. Het onderzoek verloopt beter als uw kind rustig is of liefst slaapt. Daarom vragen wij u de kans te vergroten dat uw kind moe en tevreden is tijdens het onderzoek. Bijvoorbeeld:

• Als uw kind nog de fles of borstvoeding krijgt, zorg dan dat het hongerig is bij binnenkomst. Stel de laatste voeding uit tot in onze meetruimte aan het begin van de meting. Neem naast een fles met voeding extra verschoning en een slaapknuffel mee.
• Houd uw kind wakker tijdens de reis naar het Audiologisch Centrum. Zelfs een heel kort slaapje tijdens de reis kan ervoor zorgen dat uw kind hier moeilijk in slaap komt.

Duur onderzoek: bij kinderen duurt het onderzoek ongeveer 2 uur. Wij proberen de meting in één keer af te ronden. Soms lukt dit niet, bijvoorbeeld als uw kind heel onrustig is. We maken dan een vervolgafspraak.

Oto-Akoestische Emissies (OAE)

Bij deze test krijgt uw kind een dopje in de gehoorgang. Het dopje bevat gevoelige meetapparatuur dat registreert in hoeverre kleine signaaltjes (emissies) in het oor aanwezig zijn. Als de gehoorfunctie tot en met het slakkenhuis onbeschadigd is, zal het geen probleem zijn om de emissie op te wekken en te registreren. Als de onderzoeker geen emissie meet, is dat een aanwijzing voor mogelijk gehoorverlies. Het meten van de emissies is een controlerend onderzoek. Aanvullend onderzoek is nodig om de precieze mate van een mogelijk gehoorverlies vast te stellen.