De behandeling

Bij een stomp buiktrauma brengen we meestal meteen een infuus in zodat bij bloedverlies direct toegang is tot de bloedbaan en we kunnen starten met de behandeling. Ook brengen we vaak een maagsonde in, omdat kinderen na een ongeval vaak lucht slikken bij het huilen waardoor de maag sterk verwijdt. Een sterk uitgezette maag kan een probleem geven bij de beoordeling van de buik en is ook voor het kind zeer onplezierig.

Als er sprake is van een bloeding (van bijvoorbeeld lever of milt) zonder merkbare effecten op de bloeddruk of hartslag, kan vaak volstaan worden met afwachten. Dit doen we in de meeste gevallen door uw kind ter observatie op te nemen op onze intensive care afdeling (kinder-IC). Als het inwendige letsel te ernstig is en/of samen gaat met duidelijk merkbaar bloedverlies, is direct ingrijpen noodzakelijk. De behandeling kan dan bestaan uit het van binnen stoppen van de bloeding: de interventieradioloog prikt daartoe in de arm of lies de bloedvaten aan en stelpt bij de lever of milt de bloeding door het bloedvat af te sluiten met een metalen propje (‘coil’). Deze procedure wordt vaak in narcose (anesthesie) gedaan. Als deze behandeling niet mogelijk is, is een buikoperatie noodzakelijk. De chirurg geeft vóór de operatie uitleg.
  • Na het trauma mag uw kind nog niet eten of drinken. Via de maagslang worden voortdurend alle maagsappen afgezogen om misselijkheid bij uw kind te voorkomen en de aangedane buik rust geven.
  • Omdat uw kind tijdelijk niet mag eten of drinken, dienen we  vocht toe via het infuus. De verpleegkundige houdt bij hoeveel vocht uw kind binnenkrijgt en hoeveel het kwijtraakt door urine, ontlasting, spugen en dergelijke.
  • We schrijven uw kind vanaf opname strikte bedrust voor. Hij of zij mag wel een prettige liggende houding aannemen.
  • 1 tot 4 keer per dag nemen we bloed af om de mate van bloedverlies te controleren. Dit om er zeker van te zijn dat er geen sprake (meer) is van een inwendige bloeding.
  • We geven uw kind voldoende pijnstilling volgens een speciaal pijnprotocol.
  • Bij opname op de afdeling bewaken we ademhaling en bloedsomloop voortdurend en controleren we de bloeddruk, polsslag en de urineproductie regelmatig.
  • Aan de hand van deze controles bepalen we of verder onderzoek (zoals een CT-scan, röntgenonderzoek) of toch een operatie nodig is.
ga naar hoofdinhoud
Patiëntenzorg Behandelingen Stomp buiktrauma bij kinderen

Wat is een stomp buiktrauma?

De meest voorkomende oorzaak van een buiktrauma bij kinderen is een zogeheten stomp letsel. Uw kind kan een dergelijk letsel bijvoorbeeld oplopen bij een verkeersongeval, een ongeval tijdens het spelen of tijdens het sporten. lees meer

Wat is een stomp buiktrauma?

De meest voorkomende oorzaak van een buiktrauma bij kinderen is een stomp letsel. Uw kind kan bijvoorbeeld een stomp letsel oplopen bij een verkeersongeval, een ongeval tijdens het spelen (zoals een stuur in de bovenbuik bij een val met een fiets) of tijdens het sporten (zoals een trap in de buik). In sommige gevallen is er sprake van een inwendige beschadiging. Een inwendig buikletsel kan bij kinderen sneller ontstaan dan bij volwassenen doordat de buikorganen bij kinderen kwetsbaarder zijn:
  • De buikwand bij kinderen is dunner en biedt zodoende minder bescherming.
  • Het middenrif (diafragma) ligt bij kinderen meer horizontaal dan bij volwassenen waardoor de lever en de milt lager en meer naar voren liggen (en dus minder beschermd worden door de ribben).
  • De ribben zijn nog elastisch en geven daardoor minder bescherming.
  • De lever en milt zijn vaak in verhouding groter dan bij volwassenen.
Soms veroorzaakt een stomp buiktrauma inwendige bloedingen, terwijl er aan de buitenzijde niets te zien is. Bloedingen komen met name voor bij milt-, nier- en/of leverletsel. Letsels van de alvleesklier of de darmen geven soms het beeld van een buikvliesontsteking.

Symptomen

  • Uw kind heeft vaak pijn in of rondom het geraakte/gekwetste buikgebied.
  • Bij bloeding van de lever en/of de milt kan uw kind ook schouderpijn aangeven door prikkeling van het middenrif (diafragma).
  • Uw kind ligt met opgetrokken benen, is angstig en/of onrustig.
  • Afhankelijk van de oorzaak van het ongeval kan uw kind ook een hersenschudding of kneuzing met de daarbij behorende symptomen als kortdurende bewusteloosheid, verwardheid, misselijkheid, braken en (tijdelijk) geheugenverlies hebben.

Contact (op maandag tot en met vrijdag van 8.15 - 12.00 uur). Na

(024) 361 38 08

Amalia kinder­ziekenhuis

Het Amalia kinderziekenhuis is onderdeel van het Radboudumc. Jaarlijks behandelen wij ongeveer 25.000 kinderen tussen 0 en 18 jaar.

lees meer

Diagnose

Bij aanwijzingen voor een inwendig letsel onderzoeken we direct na binnenkomst op de Spoedeisende Hulp de urine- en/of het bloed en maken we een echo van de buik. Zo nodig volgt nog een CT-scan van de buik. lees meer

Diagnose

Bij binnenkomst op de Spoedeisende Hulp doen we diverse onderzoeken. Allereerst onderzoeken we de buik. Inwendig letstel kan ook pas later voelbaar zijn. Daarom herhalen we het buikonderzoek meestal na verloop van tijd. Bij aanwijzingen voor een inwendig letsel onderzoeken we direct na binnenkomst op de Spoedeisende Hulp de urine- en/of het bloed en maken we een echo van de buik. “Vrij vocht” in de buikholte kan duiden op een inwendige bloeding. Om dit vast te stellen volgt nog een CT-scan van de buik. Bij letsels van de alvleesklier vragen wij soms een MRI aan, deze vindt meestal onder narcose plaats.

De behandeling

Bij een stomp buiktrauma brengen we meestal meteen een infuus in zodat we bij bloedverlies direct kunnen starten met de behandeling. Ook brengen we vaak een maagsonde in. Soms is een operatie meteen noodzakelijk. lees meer

Behandeling Anesthesie bij kinderen

Als uw kind een behandeling of onderzoek onder anesthesie krijgt is het belangrijk om hem/haar goed voor te bereiden.

lees meer

Na de behandeling

Uw kind kan weer naar huis als hij of zij uit bed mag, normaal kan eten, er geen bloedingsgevaar meer is en de pijn goed onder controle is. De duur van het verblijf in het ziekenhuis is afhankelijk van de ernst van het letsel van uw kind. lees meer

Na de behandeling

Uw kind kan weer naar huis als hij of zij uit bed mag, normaal kan eten, er geen bloedingsgevaar meer is en de pijn goed onder controle is. De duur van het verblijf in het ziekenhuis is afhankelijk van de ernst van het letsel van uw kind. Wanneer uw kind weer meer uit bed mag, is afhankelijk van de aard van het letsel en de behandeling. Bij een bloeding uit de lever of milt mag dit al na enkele dagen als het bloedgehalte (hemoglobinegehalte; Hb) constant is gebleven. Uw kind hoeft niet uit bed als het veel pijn heeft. In overleg met de arts mag uw kind weer langzaam meer gaan eten. De snelheid waarmee dit wordt opgevoerd is afhankelijk van het herstel van uw kind.

Bij alleen observatie blijft uw kind gemiddel 2 tot 5 dagen in het ziekenhuis. Bij een operatie duurt dit 10 tot 14 dagen of langer. Bij ontslag maken we een afspraak op de polikliniek kinderchirurgie. De kinderchirurg bepaalt binnen welke termijn we uw kind daar verwachten. Voor het ontslag is het in principe niet nodig om een nieuwe echo of CT-scan te maken. Zo nodig doen we dit uiteraard wel.

Weer thuis

Thuis moet uw kind, afhankelijk van aard en ernst van het letsel,  tot 6 weken rustig aan doen en zogeheten  contactsporten vermijden. Daar wordt alles, wat weer een klap tegen de buik kan veroorzaken, mee bedoeld (sporten, fietsen, in bomen klimmen, paardrijden, stoeien etc.). Uw kind  mag  pas weer beginnen met sporten als de kinderchirurg op de polikliniek daarvoor toestemming heeft gegeven.
  • Medewerkers
  • Intranet