Behandeling Operatie bij leverkanker

Algehele anesthesie Narcose

Algehele anesthesie is de meest bekende vorm van anesthesie. We noemen dit ook wel narcose. Via een infuus dient de anesthesioloog u anesthesiemiddelen toe, waardoor u vrijwel direct in een diepe slaap valt.

Ademhaling

Soms is het nodig om uw ademhaling tijdens de ingreep over te kunnen nemen. Daarom plaatsen we vaak voordat de operatie begint een beademingsbuis (plastic buisje) in uw keel. Dit gebeurt als u onder narcose bent. Bij sommige ingrepen worden extra infusen ingebracht, bijvoorbeeld een centrale lijn (infuus in de halsader), een arterielijn (infuus in de slagader in de pols) of een blaaskatheter.

Vitale functies

De anesthesioloog bewaakt tijdens de behandeling de belangrijke ‘vitale’ functies van uw lichaam, zoals:

• hartslag 
• bloeddruk
• zuurstofgehalte in uw bloed

De ademhaling en de bloedsomloop kunnen indien noodzakelijk worden ondersteund met medicijnen. Gedurende de operatie krijgt u medicijnen toegediend om u onder narcose te houden.

Bijwerkingen of complicaties

Anesthesie is tegenwoordig zeer veilig. Toch kunnen bijwerkingen of complicaties optreden.

• Schade aan tanden
  Door het plaatsen van de beademingsbuis kan soms schade aan het gebit ontstaan. Dat gebeurt vooral bij kwetsbare tanden of bij gebitten waar tanden ontbreken en/of los zitten.
• Reacties op medicijnen
  Tijdens de operatie kunnen overgevoeligheidsreacties op medicijnen optreden.
• Bewust
  In zeer uitzonderlijke gevallen kan het voorkomen dat patiënten geluiden of de ingreep gedeeltelijk kunnen herinneren. 
• Keelpijn of heesheid
  Na de ingreep hebben sommige patiënten last van keelpijn of heesheid meestal als gevolg van de beademingsbuis. Dit trekt meestal snel weer weg.
• Misselijk
  Het komt regelmatig voor dat patiënten na een operatie misselijk zijn en moeten overgeven. De anesthesioloog geeft, als dat nodig is, medicijnen om dit te voorkomen of te bestrijden.
• Spierzwakte
  Heel zelden is er na een algehele anesthesie sprake van gevoels- en/of krachtsverlies (spierzwakte) van een arm of been. Meestal verdwijnen deze klachten na korte tijd.

Verloop van de operatie

De operatie kan op twee manieren uitgevoerd worden:

• via een kijkoperatie (laparoscopie) 
• of via een snede onder uw rechterribben (laparotomie)

Tijdens de operatie haalt de arts het deel van de lever met de tumor weg. We proberen altijd om zo veel mogelijk leverweefsel te sparen. Na de operatie wordt uw lever groter (regeneratie) doordat er nieuwe levercellen bijkomen en de levercellen zelf ook groter worden. Hoe snel en hoe goed dit gaat, is afhankelijk van de algehele staat van uw lever. 

Sommige kleine tumoren kunnen tijdens de behandeling worden vernietigd met behulp van Radio Frequente Ablatie (RFA) of microwave ablatie (MWA). Ook is het soms mogelijk om het deel van de lever waar de tumor(en) zitten te laten krimpen. Hierbij sluiten we een bloedvat af. Dit heet een vena porta embolisatie. Het deel zonder tumor(en) kan dan aangroeien

Als er een (te) groot deel van uw lever weggehaald moet worden, kan de arts besluiten in twee keer te opereren. In de periode tussen de twee operaties krijgt uw lever de kans weer aan te groeien.
 

Na de operatie

Na de operatie heeft u een infuus in uw arm voor het toedienen van vocht en eventuele medicijnen. Er is na de operatie altijd kans op wondinfectie, trombose, longontsteking en nabloeding. Dit is bij bijna iedere operatie het geval. 

U kunt verder last hebben van pijn in en om het operatielitteken, een abces, toename van vocht (ascites) of lekkage van gal. Deze bijwerkingen zijn vaak goed te behandelen met medicijnen, maar soms moet bijvoorbeeld een drain worden ingebracht in uw buik.

Naar huis

Na de operatie blijft u enkele dagen in het ziekenhuis. Hoe lang u moet blijven is afhankelijk van de uitgebreidheid van de operatie. Als u wordt ontslagen uit het ziekenhuis, dan zal u nog enkele weken thuis moeten herstellen van de operatie. 

Uitslag

Ongeveer een week na de operatie krijgt u de uitslag van het weefselonderzoek.