Behandeling Nefrostomiekatheter

De behandeling

Meestal krijgt u een plaatselijke verdoving als u een nefrostomiekatheter krijgt. Het inbrengen van de katheter duurt ongeveer 30 tot 60 minuten. Krijgt u een volledige verdoving, dan mag u niet gegeten en/of gedronken hebben. Als het nodig is, krijgt u vooraf antibiotica. Gebruikt u bloedverdunnende medicijnen? Vertel dit dan op tijd aan uw arts. Vaak moet u hiermee voor de behandeling tijdelijk stoppen.

Tijdens de behandeling

Tijdens de behandeling ligt u op uw buik eventueel ondersteunend met een kussen. We maken eerst de huid op uw rug schoon. Daarna krijgt u de plaatselijke verdoving. Met een echo kijken we naar de nier waarna we met een dunne naald in de nier prikken. Dit kan ondanks de verdoving toch wat gevoelig zijn. Nadat de nier is aangeprikt vervangen we de naald door de nefrostomiekatheter.

Krul of ballon

Deze katheter blijft goed in de nier liggen, omdat er aan het einde een krul of ballon zit. Of u een katheter met krul of ballon krijgt, verschilt per situatie. Als een katheter met een krul in de nier ligt, maken we met een hechting vast aan de huid. De urine stroomt nu via de katheter in een katheterzak die buiten het lichaam zit.

Naar huis

We plakken de katheter af met gazen en pleisters. Heeft u een plaatselijke verdoving gehad? Dan mag u vrij snel na de behandeling weer naar huis. Neem iemand mee die u kan begeleiden. Uw urine kan de eerste dagen na de behandeling een beetje rood zijn. U moet minstens twee liter per dag drinken. U spoelt de nier en de urinewegen dan goed. Is het na een week niet beter, neem dan contact op met uw arts. Heeft u na het inbrengen van de katheter pijn, dan mag u paracetamol slikken.

 

Lokale anesthesie Plaatselijke verdoving

Bij lokale anesthesie wordt een klein stukje huid plaatselijk verdoofd. De plek waar u geopereerd wordt, wordt verdoofd door middel van meerdere prikken (vergelijkbaar met tandarts verdoving). Tijdens de ingreep bent u bij bewustzijn.

Soms wordt deze vorm van anesthesie gecombineerd met sedatie. Om een gedeelte van uw lichaam te verdoven, injecteert de anesthesioloog een verdovend middel rond de zenuwen die op pijn reageren. Meestal zijn de zenuwen die ander gevoel en bewegen mogelijk maken ook tijdelijk uitgeschakeld.

Bijwerkingen

Onvoldoende pijnstilling
Het kan gebeuren dat de verdoving niet voldoende werkt. Als het mogelijk is, krijgt u dan extra verdoving. Helpt dat niet, dan kiest de anesthesioloog samen met u een andere vorm van anesthesie. Bijvoorbeeld extra pijnstillers of algehele anesthesie.

Na de operatie
Het is normaal dat u na de behandeling tintelingen voelt in uw arm of been. Dit komt meestal omdat de verdoving nog niet helemaal is uitgewerkt. Ook kan het zijn dat de zenuw door de verdoving wat geïrriteerd is geraakt.

Toxische reacties
Tijdens of na het aanbrengen van de verdovingsvloeistof kan een deel hiervan in uw bloed terechtkomen. Dit merkt u door een metaalachtige smaak, tintelingen rond de mond, oorsuizen of een onrustig gevoel.

Na de verdoving

Als de verdoving is uitgewerkt krijgt u langzaam weer gevoel terug. Uw wond gaat geleidelijk aan pijn doen. Hiervoor kunt u pijnstillers innemen.

Risico's

Bij alle behandelingen aan de nier kan een bloeding ontstaan. Meestal lost het lichaam dit zelf op. Als de hoeveelheid urine groot is, kan het nodig zijn dat een arts de urine weghaalt. Bij het prikken van de nier kan een darmlis worden geraakt. Een operatie is dan soms nodig. Deze complicatie gebeurt maar heel soms. We maken de nefrostomiekatheter goed vast. Toch kan het gebeuren dat deze uit de nier valt. Waarschuw direct uw uroloog wanneer dit gebeurt. Soms is er ruimte tussen de nier en de huid waardoor de arts de katheter weer kan inbrengen.