Over slecht­horendheid

Er is sprake van slechthorendheid als iemand minder hoort. De formele omschrijving luidt:

Bij slechthorendheid is het meestal nog wel mogelijk spraak of andere geluidsindrukken, eventueel met hoortoestellen, via het gehoor waar te nemen.
 
Hierin schuilt het verschil met doofheid: er is sprake van doofheid als iemand niet (meer) via het gehoor kan communiceren, ook niet met hoortoestellen.
 
Slechthorendheid  kan verschillende oorzaken hebben. Er zijn drie vormen van gehoorverlies:

  • Geleidingsverlies 
    Het minder goed horen komt bij deze vorm door een slechte geleiding van het geluid in het uitwendige oor (de gehoorgang) of in het middenoor. Het geluid van buiten komt niet goed door.
  • Perceptief verlies 
    Het minder goed horen kan ook het gevolg zijn van een afwijking in het binnenoor (het eigenlijke gehoororgaan), in de zenuwbanen die de geluidsprikkels doorgeven naar de hersenen of in de hersencentra zelf. In deze gevallen is sprake van een  perceptief gehoorverlies. Hierbij komt het geluid niet alleen minder goed door, maar is het ook vervormd.
  • Gemengd verlies
    Gemengd verlies is een combinatie van een geleidingsverlies en een perceptieverlies.
ga naar hoofdinhoud
Patiëntenzorg Aandoeningen Slechthorendheid en doofheid

Hoe werkt horen?

Het menselijk oor bestaat uit drie delen: het uitwendig oor, middenoor en binnenoor. lees meer

Hoe werkt horen?

Het menselijk oor bestaat uit drie delen: het uitwendig oor (oorschelp en gehoorgang), het middenoor (trommelvlies, trommelholte met de gehoorbeentjes – hamer, aambeeld en stijgbeugel - en de buis van Eustachius) en het binnenoor (slakkenhuis met daaraan de gehoorzenuw).

  • De oorschelp en de ingang van de gehoorgang zijn te zien aan de buitenkant van het hoofd. De oorschelp vangt trillingen op.
  • De trillingen gaan door de gehoorgang naar het trommelvlies.
  • Het trommelvlies trilt en de gehoorbeentjes bewegen vervolgens de vloeistof in het slakkenhuis.
  • De vloeistof laat op zijn beurt kleine haartjes bewegen.
  • Door de bewegende haartjes ontstaat zenuwactiviteit.
  • De hersenen ontvangen deze zenuwactiviteit en zorgen ervoor dat we ‘horen’. 
Bron: www.kno.nl

Over doof zijn

Hoort iemand die doof is helemaal niets? Dat hoeft niet zo te zijn. Iemand wordt doof genoemd als hij zo weinig hoort dat hij of zij, ook met een hoortoestel mensen niet kan verstaan. De meeste mensen die doof zijn, horen nog wel iets (restgehoor).

Over slecht­horendheid

Bij slechthorendheid is het meestal nog wel mogelijk spraak of andere geluidsindrukken, eventueel met hoortoestellen, via het gehoor waar te nemen. lees meer

Audiologisch Centrum

In het universitair Audiologisch Centrum (AC) onderzoeken en behandelen we gehoorproblemen en/of spraak- en taalproblemen.

lees meer

Erfelijke slecht­horendheid

Erfelijke slechthorendheid ontstaat door een fout in het genetisch materiaal. Hierdoor werkt het oor niet goed. Ook als er geen slechthorendheid voorkomt in de familie kan gehoorverlies erfelijk zijn. lees meer
  • Medewerkers
  • Intranet