Reukstoornissen

Over reukstoornissen

Bij reukstoornissen is de aard van waarnemen veranderd of is het reukvermogen verminderd. Bij een normale reuk is sprake van normosmie. De algemene term voor een verstoorde reuk is dysosmie. Verminderde reuk door ouderdom heet presbyosmie.

Oorzaak

De meest voorkomende oorzaak van reukverlies is een virale bovenste luchtweginfectie. Na een ogenschijnlijk normale griep is uw reuk dan grotendeels of geheel verdwenen. In de meeste gevallen was er een infectie met een para-influenza-virus type 3. Ook bij een hiv- en hepatitis C-infectie komt reukverlies voor. Vooral beschadiging en verlies van reukepitheel zijn hiervan de oorzaak.

Er zijn verschillende reukstoornissen: kwalitatieve, waarbij de aard van waarnemen is veranderd en kwantitatieve, waarbij er sprake is van een meetbare vermindering van het reukvermogen. Ook is een onderscheid mogelijk tussen conductieve (bij verstopping) en perceptieve reukstoornissen (het reukzintuig of het zenuwstelsel van de reuk is aangedaan).

Soorten

Kwalitatieve reukstoornissen
De aard van waarnemen is veranderd; geuren worden anders, intenser of als onaangenaam ervaren. Gebruikte termen zijn:

• kakosmie: geuren worden als vies, onaangenaam ervaren;
• parosmie: waarneming van geuren die er niet of in een andere vorm aanwezig zijn. De betreffende persoon is zich hiervan bewust;
• pseudosmie: inbeelding van geuren onder invloed van hevige emoties;
• fantosmie: geurhallucinaties;
• agnosmie: het onvermogen om waargenomen geuren te benoemen;
• hyperosmie: overmatige waarneming van geuren. Geuren ruiken veel sterker dan normaal.

Kwantitatieve reukstoornissen
Er is een meetbare vermindering van het reukvermogen. Gebruikte termen zijn:

• anosmie: volledig afwezige reukzin;
• hyposmie: verminderde reuk.

Oorzaken

Reukstoornissen kunnen ook onderscheiden worden naar de aard van de onderliggende oorzaak.

Conductieve reukstoornissen
Door verstopping van (een deel) van de neus kunnen de geurstoffen het reukorgaan niet bereiken. Het wordt daarom ook wel respiratoire stoornis genoemd.

Perceptieve reukstoornissen
Het reukzintuig of het zenuwstelsel van de reuk is aangedaan. Perceptieve reukstoornissen zijn te onderscheiden in een essentiële en een centrale reukstoornis:

• bij een essentiële reukstoornis is het reukepitheel beschadigd;
• ​bij een centrale reukstoornis is er een beschadiging in het verloop van de reuk betrokken zenuwbaan of hersendeel.