Over Infant respiratory distress syndrome (IRDS)
Infant respiratory distress syndrome (IRDS) is een ziektebeeld waarbij er onvoldoende ontplooiing van de longen optreedt, door een tekort aan het stofje surfactant. lees meerOver Infant respiratory distress syndrome (IRDS)
Infant respiratory distress syndrome (IRDS) is een ziektebeeld waarbij er onvoldoende ontplooiing van de longen optreedt, door een tekort aan het stofje surfactant. Surfactant zorgt ervoor dat de wand van de longen een spanning krijgen waardoor deze goed ontplooien bij de inademing. Een tekort kan optreden door nog onvoldoende aanmaak (bij vroeggeboorte) of bij een verhoogd verbruik of inactivatie (bij een ontstekingsreactie in de longen).Tekort van surfactant uit zich in een verhoogde ademarbeid zoals kreunen en een snelle ademhaling en een verminderd zuurstofgehalte. Uw kind heeft een groter risico op het krijgen van een IRDS als sprake is van de volgende risicofactoren:
- Vroeggeboorte; surfactant wordt aangemaakt in de longen, als uw kind te vroeg geboren wordt een daarbij nog onrijpe longen heeft kan het voorkomen dat deze nog onvoldoende surfactant aanmaken.
- Suikerziekte bij moeder; de surfactant aanmaak wordt vertraagd als de moeder gedurende de zwangerschap hoge suikerwaardes heeft ten gevolge van suikerziekte.
- Meconium aspiratie syndroom; surfactant wordt geïnactiveerd als het in aanraking komt met meconium.
Onderzoek
Als we niet zeker vast kunnen stellen of er sprake is van IRDS maken we een röntgenfoto van de longen. Als er sprake is van een IRDS zijn de longen heel wit op de foto. Op een röntgenfoto is lucht zwart, dus als de longen wit zijn op de foto houdt dat in dat er onvoldoende lucht in de long zit doordat deze onvoldoende ontplooid is.Behandeling
Bij extreem vroeg geboren kinderen weten we dat de productie van het stofje surfactant nog niet goed op gang is, daarom geven we u kind in het geval van een extreme vroeggeboorte standaard surfactant na de geboorte. lees meerBehandeling
Bij extreem vroeg geboren kinderen weten we dat de productie van het stofje surfactant nog niet goed op gang is, daarom geven we u kind in het geval van een extreme vroeggeboorte standaard surfactant na de geboorte.Als een IRDS mild verloopt, kan worden afgewacht of deze overgaat als de eigen surfactant productie (weer) op gang komt. Of uw kind surfactant nodig heeft, bepalen we door de mate van ademhalingsondersteuning die uw kind nodig heeft, de zuurstofbehoefte en het beeld wat we zien op de röntgenfoto.
Bij een behandeling met surfactant, geven we dit direct in de longen. Als uw kind al beademd wordt met een buisje in de luchtpijp, kan de surfactant vaak via een zij-ingang of via de tube zelf toegediend worden. Als dit nog niet het geval is, brengt de arts een klein slangetje via de luchtpijp in de longen in om via deze weg surfactant te kunnen geven. Dit noemen we een MIST-procedure. Soms slaagt deze procedure helaas niet en is het alsnog noodzakelijk om eerst een beademingsbuisje in te brengen om vervolgens de surfactant te kunnen geven.
Na toediening van de surfactant zien we snel duidelijk effect. We kunnen de ademhalingsondersteuning dan vlot afbouwen. Bij sommige kinderen kan de toediening van surfactant na zes tot twaalf uur nogmaals herhaald worden.