Chronisch subdurale bloeding

Hoe ontstaat het?

Chronisch subdurale hematomen ontstaan door scheuren van zogeheten brugvenen. Dit zijn kleine vaatjes die het bloed laten aflopen van de hersenen naar grotere aders die tussen het hersenvlies en schedel lopen. Hiervoor moeten ze de ruimte tussen de hersenen en het hersenvlies (de subdurale ruimte) overbruggen, vandaar de naam brugvene. Als wij ouder worden, schrompelen onze hersenen ook wat, waardoor de subdurale ruimte groter wordt en hierdoor de brugvenen meer op spanning komen te staan. Een soortgelijk fenomeen zien we bij de allerkleinsten, waarbij de hersenen nog niet helemaal volgroeid zijn. De subdurale ruimte is daar ook groter is dan normaal. Door de rek op deze vaatjes kan een licht letsel aan het hoofd (bijvoorbeeld stoten aan een keukenkastje of een lichte val met de fiets) al ertoe leiden dat een vaatje kapot gaat en begint te bloeden. Het precieze mechanisme daarna is nog niet helemaal duidelijk. Men denkt dat de bloeding in het begin niet snel gaat en de patiënt er dan nog niets van merkt. Maar als het bloed door blijft sijpelen, kan dit zich in de loop van weken tot maanden tot een grote bloeduitstorting ontwikkelen.
 
Chronisch subdurale hematomen worden dus vooral gezien bij ouderen, boven de leeftijd van 60-70 jaar. Of bij baby’s, maar dat is wel beduidend minder. Bij alle andere leeftijden is het relatief zeldzaam en als het optreedt ligt er vaak een andere oorzaak aan ten grondslag. Het gebruik van bloedverdunners is een risicofactor, net als een verhoogde valneiging als een persoon slecht ter been is. De reden van het gebruik van de bloedverdunners weegt bijna altijd zwaarder dan het mogelijke risico op een bloeding. Daarnaast is licht letsel aan het hoofd simpelweg niet altijd te voorkomen. Wel kunt u hiermee rekenen houden als u deelneemt aan het verkeer door bijvoorbeeld een fietshelm dragen.

Gevolgen

De symptomen, het beloop en de prognose bij dit soort bloedingen zijn gunstig. De bloeding wordt langzaam groter en er is een grotere subdurale ruimte is dan normaal. Daardoor kan het lang duren voordat de bloeding uiteindelijk druk geeft op de hersenen en daarmee ook klachten. Vandaar de term chronisch. Het kan variëren van weken tot maanden voordat iemand pas klachten krijgt na het stoten van het hoofd. Soms kan iemand zich helemaal niet meer herinneren wanneer hij of zij het hoofd gestoten heeft.

De klachten bestaan uit:

• hoofdpijn (soms in toenemende mate)
• aantasting geheugen en/of oriëntatie
• verstoord looppatroon
• uitval van een arm of been
• of in ernstigere gevallen een bewustzijnsdaling

Deze klachten worden dan over een periode van dagen tot weken heviger. Bijna nooit komen patiënten te overlijden puur ten gevolge van een chronisch subduraal hematoom.

Bij sommige chronisch subdurale hematomen is er een indicatie om te opereren. De prognose is hoe dan ook gunstig. Wel kunnen op de lange termijn problemen met concentreren, geheugen of lichte hoofdpijnklachten in drukke ruimtes ontstaan. Aanhoudende uitval van een arm of been wordt minder vaak gezien. Doordat er spanning op brugvenen blijft, kan er in de toekomst opnieuw een bloeding op treden, ondanks of u geopereerd bent of niet.

Waarom naar het Radboudumc?

In het Radboudumc leveren we kwalitatief de beste zorg omdat: 

•  U wordt behandeld door een neurochirurg of neuroloog gespecialiseerd in traumatologie en hersenvaataandoeningen.
• Vanuit de hele regio worden patiënten, die geopereerd moeten worden, naar het neurologisch centrum van het Radboudumc verwezen. Hierdoor is er heel veel expertise op dit gebied aanwezig.
• In het Radboudumc wordt wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de oorzaak en behandeling van dit soort type bloedingen.

Behandeling

Patiënten die geopereerd worden, worden opgenomen op de afdeling Neurochirurgie. Mocht er gestart worden met medicijnen of een afwachtend beleid gevoerd worden, dan kan het ook zijn dat u opgenomen wordt op de afdeling Neurologie. Het kan ook zijn dat u misschien zelfs wel naar huis mag met duidelijke instructies.

Als u bloedverdunners gebruikt, moet u hier een paar dagen voor de operatie mee stoppen.

Op de spoedeisende hulp worden uw naasten ingelicht door de neuroloog of neurochirurg. Eenmaal opgenomen op de afdeling wordt u regelmatig door de zaalarts bijgepraat. De neurochirurg bespreekt met u en uw naasten het behandelplan en het is belangrijk dat u daar helemaal achter staat.

• Operatie

  Het belangrijkste doel van de behandeling is zogezegd ‘de druk van de ketel’ afhalen. Door de druk die een groot chronisch subduraal hematoom geeft op de hersenen, kunnen de klachten steeds erger worden. Dit is vaak een reden om te opereren. De patiënt is dan volledig in slaap. Met een klein boorgat in de schedel (formaat van 20 eurocent muntje) kunnen we de bloeding en daarmee ook de druk ontlasten.

• Medicijnen

  Als de klachten slechts heel beperkt zijn of als er goede redenen zijn om liever niet te opereren, kunnen we kiezen voor een behandeling met een vochtafdrijvend middel (dexamethason). Een goede reden om niet te opereren is bijvoorbeeld door te verwachte problemen met het hart en/of longen bij een operatie onder algehele narcose. Het is echter nog niet heel duidelijk aangetoond in onderzoeken of dit middel altijd goed helpt. Vandaar dat het ook nog geen standaard behandeling is. Wel lopen er nu een paar grote onderzoeken in Nederland, die hopelijk hier meer licht op kunnen schijnen.

• Afwachten

  De laatste behandeloptie (eentje die ook regelmatig goed te verantwoorden is) is even niets doen en afwachten. Soms worden de klachten dan vanzelf minder en de bloeding uit zichzelf kleiner. Mocht hiervoor gekozen worden, maar nemen de klachten toch weer toe dan kan er alsnog gekozen worden voor een operatie.