Vragen over intimiteit

Het is belangrijk om jouw vragen over intimiteit, seksualiteit en relaties met iemand te bespreken. Met bijvoorbeeld je ouders en/of verzorgers, goede vrienden, je behandelend arts of de verpleegkundig specialist. Dit is zeker niet altijd gemakkelijk. Wanneer doe je dat en met wie? Hoe gaat het als je een relatie met iemand begint? Jouw arts of verpleegkundige kunnen je doorverwijzen naar specialistische hulp op dit gebied. Een seksuoloog en/of kinderpsycholoog zijn er aan gewend om over deze onderwerpen te praten.

Jouw aandoening kan ook invloed hebben op het uiterlijk of de aanleg van je geslachtsorganen, daarom is het logisch als je op dit terrein héél specifieke vragen hebt. Probeer deze vragen aan je behandelend arts of verpleegkundige te stellen. Zij begrijpen dat je met deze vragen zit en zijn gewend om op dit soort vragen antwoord te geven. Als je dit moeilijk vindt, kun je de vragen ook opschrijven. Onderwerpen waar veel jongeren vragen over hebben zijn onder andere het uiterlijk van hun geslachtsorganen:
  • Zie ik er anders uit, hoe dan?
  • Ben ik vruchtbaar?
  • Kan ik vrijen?
  • Hoe moet het met mijn incontinentie als ik ga vrijen?
  • Hoe gaat het als ik zwanger zou worden?
  • Is er hulp voor mijn erectieproblemen?
Onze ervaring is dat veel jongeren denken dat ze er anders uitzien. Als ze dit dan met de dokter bekijken blijkt dit soms mee te vallen. Er bestaat namelijk geen standaard voor geslachtsorganen. Al lijkt dit soms zo op televisie, in films of op internet. Bijna alle jongeren zijn onzeker over hun lijf en vooral over hun geslachtsorganen. Veel jongeren twijfelen eraan of het er wel “normaal” uitziet. Maar er bestaat geen “normaal”. Of anders gezegd: er is heel veel normaal.

Iedereen is uniek. Jouw vragen dus ook. Een standaardoplossing of advies kunnen we je niet geven. Wel kunnen we samen met jou naar een oplossing zoeken.
Patiëntenzorg Aandoeningen Aangeboren genitale aandoeningen

Wat zijn aangeboren genitale aandoeningen?

Als je geboren bent met een open rug (Spina Bifida), een open blaas (blaasextrophie) of een andere genitale aandoening, kan het zijn dat jouw geslachtsdelen er anders uitzien. Het kan zijn dat je moet katheteriseren, je darmen moet spoelen of dat je incontinent bent.

Contact

Expertisecentrum Aangeboren Urogenitale Aandoeningen

(024) 361 38 03
contactformulier

Open rug spina bifida

Bij een neuraal buisdefect gaat er iets mis bij het vormen van het centrale zenuwstelsel bij het ongeboren kind. Dan kan een open rug (spina bifida) ontstaan.

Links

Soms is het moeilijk om te bepalen of informatie op websites over seksualiteit klopt. Bij websites van patiëntenverenigingen kun je ervan uitgaan dat de informatie klopt.

Ervaringen van Karin en Geert

Maak je je zorgen over hoe je met je aandoening om moet gaan in het contact met anderen? Of vraag je je af hoe het moet als je een vriend of vriendin hebt? Om jou meer informatie te geven over seksualiteit en intimiteit vertellen Karin en Geert (de namen zijn veranderd) meer over hun ervaringen. lees meer

Ervaringen van Karin en Geert

Maak je je zorgen over hoe je met je aandoening om moet gaan in het contact met anderen? Pieker je er over aan wie je het vertelt en wanneer? Of misschien vraag je je af hoe het moet als je een vriend of vriendin hebt? Om jou meer informatie te geven over seksualiteit en intimiteit vertellen Karin en Geert (de namen zijn veranderd) meer over hun ervaringen.

Karin (20) vertelt

“Ik zou het zelf fijn gevonden hebben om er met anderen over te praten. Je moet erover praten. Voor mij was het moeilijk met mijn moeder, daarom heb ik met een kinderpsycholoog gepraat. Maar ik heb sinds een paar jaar ook een goede vriendin, die vertel ik echt alles. Vroeger ging ik nooit uit, vooral omdat ik moet katheteriseren. Dat wilde ik niet in een café doen, omdat ik bang was dat anderen dan zouden vragen wat ik doe. Nu ga ik uit met een groepje vrienden die het wel weten, maar ze snappen het nog niet helemaal. Dan staan ze nog te roepen voor de wc dat ik moet opschieten!

Ik heb veel littekens op mijn buik en mijn vagina en schaamhaar zien er volgens mij anders uit; niet mooi. Ik ben met mijn moeder naar de gynaecoloog geweest. Die heeft samen met mij, met behulp van een spiegel, naar mijn vagina en schaamlippen gekeken. Ik vond dit wel heel spannend. Zij raadde mij aan om zelf thuis ook af en toe te kijken, om er aan te wennen. Ze dacht dat ik waarschijnlijk wel zou kunnen vrijen, maar dat mijn vagina misschien wat nauw was. Ik kon het zelf proberen met een vriendje, of ze zou me kunnen helpen om de vagina langzaam een beetje op te rekken.

Mijn vriend heeft een beperking. Hij vond me lief en vond dat ik zo leuk lachte. Hij nam het initiatief, begon me te zoenen. Hij vroeg of ik nog maagd was. Ik zei dat ik nog nooit een vriendje had gehad. Hij wist al dat ik iets aan mijn blaas had. We hebben er een half jaar lang af en toe over gepraat. Ik durfde eerst niet te vrijen. Ik wist ook niet zeker of mijn vagina wel zo was dat het zou kunnen. Hij zei dat ik het moest laten weten als ik er aan toe was om het te proberen, of dat het vanzelf een keer zou gebeuren en hij dan heel voorzichtig zou zijn, en ik het moest zeggen als het pijn deed. De eerste keer was ik bang; het lukte niet, maar hij was lief en de keren erna lukte het steeds beter”.

Geert (23) vertelt

“Incontinentiemateriaal is voor mij een erg onzekere factor om een relatie aan te gaan; incontinentie wordt moeilijk geaccepteerd in een maatschappij waarin social media en films perfecte mensen schetsen. Als ik uit ga naar een discotheek moet je meestal door detectiepoortjes. Er bestaat ook een kans dat je gefouilleerd wordt. Ik wil natuurlijk niet dat een bewaker mijn katheterisatiemateriaal vindt. Hiervoor heb ik een oplossing: in mijn onderbroek zit een soort extra voering waarin ik een katheter dubbel kan vouwen en instoppen. Zo kan ik zonder problemen bij iedere uitgaansgelegenheid naar binnen.

Stel dat ik daar een meisje tegen kom dat ik leuk vind. Na een lang gesprek is dan meestal de eerste stap zoenen. Hierbij had ik altijd de angst dat ze dan mijn  incontinentiemateriaal zou voelen tijdens het zoenen. Wat ook in me op kwam is het feit dat zij het zou vertellen aan andere leeftijdsgenoten. Ik kom uit een dorpsgemeenschap waar iedereen elkaar kent dus dit is een extra factor.

Na gesprekken met de uroloog, seksuoloog en verpleegkundige heb ik besloten om me te laten opereren. Voor de operatie was ik afhankelijk van incontinentiemateriaal. Hierdoor was ik altijd bang dat een meisje het zou merken. Mijn gedachten waren: als ze maar niets opmerkt, wat als ze erachter komt, wat ga ik dan zeggen? Hoe zal ze reageren? Ik katheteriseer nu via een kleine stoma op mijn buik, en daardoor is er voor mij een barrière verwijderd, omdat ik denk dat een katheteriseerbaar stoma beter geaccepteerd wordt dan incontinentiemateriaal”.

Sociale en emotionele gevolgen voor kinderen met een urogenitale aandoening

Als uw kind een ernstige aandoening aan urinewegen en/of geslachtsorganen heeft, beïnvloedt dit jullie leven op verschillende gebieden. Naast de medische behandeling, zijn er ook sociale, emotionele en praktische gevolgen voor uw kind en uw gezin. lees meer

Vragen over intimiteit

Het is belangrijk om jouw vragen over intimiteit, seksualiteit en relaties met iemand te bespreken. Met bijvoorbeeld je ouders en/of verzorgers, goede vrienden, je behandelend arts of de verpleegkundig specialist. lees meer

Radboudumc Expertise­centrum voor Aangeboren Urogenitale Aandoeningen

Het Radboudumc Expertisecentrum voor Aangeboren Urogenitale Aandoeningen is gespecialiseerd in de zorg voor kinderen die problemen hebben met de nieren, de blaas, de urineleider en de geslachtsorganen.

lees meer
  • Medewerkers
  • Intranet