Zinvolle registratie (ZIRE)

Project Zinvolle registratie (ZIRE) Minder meten, meer kwaliteit

Ziekenhuizen leggen jaarlijks zeer uitgebreid verantwoording af over de kwaliteit van de geleverde zorg, zowel extern als intern. Dit levert een enorme registratielast op en bovendien ervaren zorgverleners de kwaliteitsuitvragen vaak als weinig relevant; ze betekenen te weinig voor hun eigen kwaliteitsbeleid. Alle betrokkenen in de zorg zijn het eens over de noodzaak van kwaliteitsmetingen en het afleggen van verantwoording hierover, maar vinden dat dit op een meer zinvolle wijze moet worden ingevuld.

Het Radboudumc heeft samen het UMCG en Rijnstate het initiatief genomen om daar iets aan te veranderen. Project ZIRE is gestart om de focus te verleggen van het registreren van alledaagse handelingen (bijvoorbeeld uitgevoerde pijnmetingen) naar registratie van patiëntuitkomsten en – ervaringen.

Focus op leren en verbeteren

Kwaliteit van zorg begint feitelijk aan bed (of aan tafel) tussen zorgverlener en patiënt. Zorgverleners en patiënten kunnen het beste bepalen wat kwaliteit van zorg is, op welke wijze dit moet worden gemeten en vervolgens verbeterd als onderdeel van een kwaliteitsbeleid van continue verbeteren. Hierdoor kan kwaliteitszorg en daaraan gekoppeld de verantwoording meer aansluiten bij het primaire proces en krijgen professionals weer het eigenaarschap van kwaliteitszorg terug, zoals zij ook zelf wensen. De focus ligt op leren en verbeteren: kwaliteitsbeleid wordt niet gedreven door kwaliteitsuitvragen van externe partijen, maar door continue te leren en verbeteren en proactief kwaliteitsbeleid vanuit zorgverleners zelf.

Kernset van 16 indicatoren

Artsen, verpleegkundigen, ex-IC-patiënten en hun naasten hebben gezamenlijk een kernset van 16 zinvolle indicatoren samengesteld. De kernset geeft inzage in de kwaliteit en veiligheid van zorg in de volle breedte: de randvoorwaarden voor goede IC-zorg, de uitkomsten van de geleverde zorg en de ervaringen van patiënten en hun naasten. Tevens geeft de kernset inzage in de veiligheidscultuur en wijze waarop wordt geleerd van incidenten.