In één maand twee nieuwe hoogleraren in transmurale netwerkzorg

Hoewel tot hoogleraar benoemd in 2021, hebben twee nieuwe hoogleraren in transmurale netwerkzorg in deze maand oktober hun oratie uitgesproken: geriater Yvonne Schoon en huisarts Henk Schers. Beide leerstoelen geven de transmurale samenwerking in de regio tussen eerste, tweede en derdelijns zorgprofessionals een impuls. 

Yvonne Schoon, hoogleraar De juiste zorg voor de juiste oudere

Yvonne Schoon is geriater en medisch directeur van een nieuw op te richten Centrum voor Geïntegreerde Zorg in het Radboudumc. Zij ontwikkelt onder andere methoden waarmee artsen kunnen bepalen of een behandeling bij ouderen passend is en of ze fit genoeg zijn om de behandeling te kunnen ondergaan. Daarbij is niet behandelen ook een optie en is kwaliteit van leven belangrijker dan verlenging van leven.  

Als medisch directeur van het Centrum voor Geïntegreerde Zorg maakt zij zich sterk voor de groeiende groep patiënten met een complexe zorgbehoefte en ondersteuningsvraag. Denk aan patiënten die niet goed in een zorgprogramma of centrum passen omdat de zorgvraag nog diffuus is, patiënten met uitgebreide multimorbiditeit en polyfarmacie, en patiënten die naast lichamelijke zorgvragen ook vragen hebben op geestelijk, sociaal of maatschappelijk gebied. Deze patiënten hebben zorg nodig die natuurlijk gericht is op de aandoening(en), maar óók op de mens achter de aandoening en op zijn/haar context. Dit vraagt om een interprofessionele benadering van de zorgbehoefte, in sterke verbinding met de eerstelijn, om de zorg persoonsgericht en geïntegreerd met andere zorg te kunnen aanbieden. 

Henk Schers, hoogleraar Regionale netwerkvorming vanuit de huisartsgeneeskunde

Henk Schers is huisarts (Thermion in Lent), unithoofd patiëntenzorg van de afdeling Eerstelijnsgeneeskunde van het Radboudumc. In het kader van zijn leerstoel richt Schers zijn onderzoek op innovaties in de samenwerking tussen zorgverleners van binnen en buiten het ziekenhuis. De focus ligt hierbij op de vormgeving, haalbaarheid, effectiviteit en doelmatigheid van de transmurale netwerkzorg.

De zorg voor patiënten wordt steeds beter, maar dijt daarmee ook steeds verder uit. Steeds meer professionals zijn betrokken bij de zorg voor een enkele patiënt. Hoe zorgen we dat die zorg zoveel mogelijk vorm krijgt in de eigen omgeving van de patiënt? Hoe zorgen we dat de zorg niet verder versnippert, wie uit het netwerk houdt het overzicht, hoe zijn de taken verdeeld?
Een belangrijke vraag is ook: hoe lang gaan we door met al die zorg? Wanneer is het beter om het netwerk te verkleinen en de handen op de rug te houden? Grote vragen, die een individuele zorgverlener maar zelden kan beantwoorden, maar waarvoor netwerkvorming en relevant onderzoek naar patiëntervaringen, effectiviteit en doelmatigheid noodzakelijk zijn. Naast persoonlijke netwerkvorming voor individuele patiënten, is ook de netwerkvorming tussen ziekenhuizen, huisartsen, thuiszorg, en andere organisaties steeds belangrijker. Die zullen steeds meer gezamenlijk als netwerk moeten optrekken. 

De oratie van Henk Schers (‘Geen netwerk zonder huisarts’) is via deze link integraal terug te kijken.