Nieuws Systeem van subsidieaanvragen wetenschappelijk onderzoek eerder schadelijk dan profijtelijk?

26 april 2023

In een aantal recente papers heeft Martin Dresler, verbonden aan het Radboudumc en Donders Instituut, samen met collega's van de Duitse Jonge Akademie en het Europese FENS-Kavli Network of Excellence de verborgen kosten en valkuilen van de financiering van wetenschappelijk onderzoek bestudeerd. Tijd om het anders aan te pakken?

 

Biomedisch onderzoek is zeer nuttig voor de samenleving, maar ook duur. Wetenschappers besteden een steeds groter deel van hun werktijd aan het schrijven van subsidieaanvragen om hun onderzoek te financieren. Indien succesvol, maakt dit niet alleen ambitieuze onderzoeksprojecten mogelijk, maar draagt het ook bij aan de loopbaanontwikkeling van de betrokken onderzoekers en het prestige van hun universiteiten. Met dergelijke prikkels is het niet verwonderlijk dat financieringsaanvragen steeds concurrerender worden, waardoor de succespercentages gaandeweg afnemen - afwijzingspercentages van 80 tot 90 procent of meer worden steeds gebruikelijker. In een soort vicieuze cirkel vergroot dit de noodzaak voor onderzoekers om nog meer aanvragen te schrijven om hun kansen op financiering te behouden, waardoor het financieringssysteem verder onder druk komt te staan. Voor sommige financieringsregelingen kan de tijd die de wetenschappelijke gemeenschap besteedt aan het schrijven van aanvragen zelfs groter zijn dan de gefinancierde onderzoekstijd.

 

Facsimile van een onderzoeksvoorstel ingediend door Otto Warburg bij de DFG (toen "Notgemeinschaft der Deutschen Wissenschaft") in 1921; bron

 

Subsidiecircus

Tegelijkertijd heeft metawetenschappelijk onderzoek aangetoond dat de gangbare strategieën om te beslissen wie financiering verdient, vaak niet de meest veelbelovende onderzoeksvoorstellen selecteren. De resultaten van de beoordeling hangen af van wie toevallig het voorstel beoordeelt, wat leidt tot veelgehoorde klachten over de "subsidieloterij". Subsidiesucces hangt verder slecht samen met de impact van het onderzoek, en in verschillende landen heeft dergelijke financiering zelfs een negatieve relatie met de onderzoeksimpact. Hoe meer onderzoeksfinanciering een land verdeelt via concurrerende subsidieoproepen in plaats van de basisfinanciering van universiteiten, hoe lager de onderzoeksimpact in vergelijking met landen met minder uitgebreide financieringscompetities.

 

Aanbevelingen

De auteurs presenteren ook enkele aanbevelingen om het huidige systeem te hervormen: 1) kosten en baten expliciet tegen elkaar afwegen alvorens een subsidieoproep te publiceren (of aan te vragen); 2) de transparantie vergroten om dergelijke berekeningen mogelijk te maken; 3) het papierwerk en de tijd die nodig zijn voor het indienen van voorstellen verminderen; 4) bijbedoelingen voor subsidieaanvragen wegnemen of verminderen; en 5) alternatieve strategieën voor de verdeling van de financiering aannemen. In een vervolgpublicatie presenteert Martin Dresler een potentiële strategie die een efficiënte financieringsverdeling combineert met een kwaliteitscontrole door uitgestelde, niet-competitieve peer review op basis van open science-praktijken.

­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­

*Dresler M, Buddeberg E, Endesfelder U, Haaker J, Hof C, Kretschmer R, Pflüger D, Schmidt F. Why many funding schemes harm rather than support research. Nature Human Behaviour 2022, 6: 607–608. DOI: 10.1038/s41562-021-01286-3. Free online version: https://rdcu.be/cF5Bl

*Dresler M, Buddeberg E, Endesfelder U, Haaker J, Hof C, Kretschmer R, Pflüger D, Schmidt F. Effective or predatory funding? Evaluating the hidden costs of grant applications. Immunology & Cell Biology 2022. doi: 10.1111/imcb.12592 &: https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/imcb.12592

*Dresler M. Postponed, non-competitive peer review for research funding. European Journal of Neuroscience 2022. https://doi.org/10.1111/ejn.15818 

*Dresler M, Yucel M. Addicted to the grant lottery? Dysfunctional reward structures of competitive research funding. Nature Mental Health 2023, 1: 232. DOI: 10.1038/s44220-023-00045-9. Free online version: https://rdcu.be/dacmi

Meer informatie


Pieter Lomans

persvoorlichter

neem contact op

Meer nieuws

  • Medewerkers
  • Intranet