Nieuws Promotie: Het exoskelet heeft nog een flinke weg te gaan

6 november 2020

Een veelvoorkomend probleem na een dwarslaesie is dat mensen niet kunnen lopen. Technische innovaties zoals een looprobot (ook wel exoskelet genoemd) kan deze mensen ondersteunen bij het lopen. Maar dwarslaesiepatiënten zijn niet allemaal even enthousiast over deze technische innovaties. Dit blijkt uit het promotieonderzoek van Lysanne van Silfhout, dat zij op 6 november succesvol verdedigde.

Mensen die een dwarslaesie hebben gehad, kunnen daarna vaak niet lopen. De meest gestelde vraag van deze patiënten is daarom ‘Dokter, zal ik weer kunnen lopen?’. In het Radboudumc is een formule ontwikkeld om te voorspellen welke patiënt grote kans heeft om weer te kunnen lopen, en zo deze belangrijke vraag te beantwoorden. Promovenda Lysanne van Silfhout testte deze formule aan de andere kant van de wereld, in Melbourne (Australië). Ze bepaalde dat het goed werkt binnen de dagelijkse klinische praktijk van een groot traumacentrum. De formule kan dus bijdragen aan een betrouwbare prognose voor de patiënt, maar ook voor een optimaal revalidatietraject.

Revalidatie voorspellen

Bij de revalidatie van dwarslaesiepatiënten kunnen veel hulpmiddelen een rol spelen, waaronder een exoskelet. Maar wat vinden dwarslaesiepatiënten bijvoorbeeld van het huidige exoskelet? Staan zij als patiënt wel centraal? Lysanne stelde deze en andere vragen middels een vragenlijst aan bijna honderd dwarslaesiepatiënten. En wat bleek? De verwachtingen en eisen van patiënten zijn hoger dan wat de huidige modellen waar kunnen maken.

Stel de patiënt centraal

Uit de antwoorden identificeerde Lysanne diverse verbeterpunten, zoals het gewicht, de loopsnelheid en het zelfstandig gebruik van een exoskelet. Momenteel is het bijvoorbeeld noodzakelijk om met een exoskelet ook met krukken te lopen om vallen te voorkomen. Het is ook niet mogelijk om het exoskelet te dragen in een rolstoel of tijdens het autorijden. Dit maakt dat een rolstoel nu nog sneller en handiger is om te gebruiken dan een exoskelet. “Er zijn dus nog veel aanpassingen noodzakelijk voordat het exoskelet de rolstoel in de toekomst kan vervangen,” zegt Lysanne. “Ik concludeer dan ook dat fabrikanten, artsen en onderzoekers de patiënt centraal zouden moeten stellen, zodat het exoskelet op een goede manier verder kan ontwikkelen, en een zo goed mogelijk herstel van de loopfunctie bereikt wordt.”

Enkele voorbeelden van exoskeletten die Lysanne in haar onderzoek vergeleek:

 

Meer nieuws

  • Medewerkers
  • Intranet