Goede zorg bij vochtletsel én decubitus noodzakelijk

(19-01)

Reactie UMC St Radboud

Met stomme verbazing hebben we kennis genomen van het artikel in Medisch Contact op 19 januari 2007 en berichtgeving in diverse media over vochtletsel en decubitus. Daarin nemen twee artsen en een decubitus-consulent stelling tegen de diagnose vochtletsel voor huidbeschadigingen die vroeger als lichte vorm van decubitus werden beschouwd. Zij doen het voorkomen alsof het om een concept gaat van verplegingswetenschappers uit Gent (B) en Nijmegen, dat niet wordt gesteund door ter zake deskundige artsen. Ernstiger is hun suggestie dat hierdoor patiënten de juiste zorg zou worden onthouden. Het tegendeel is het geval. Het is zeer belangrijk dat de juiste diagnose wordt gesteld, omdat bij vochtletsel een andere behandeling moet worden ingezet dan bij decubitus.

De juiste behandeling

Uit verplegingswetenschappelijk onderzoek blijkt dat de huidirritatie bij incontinentie vaak wordt aangezien voor decubitus, terwijl het om vochtletsel gaat. Het gevolg hiervan is dat patiënten niet de juiste behandeling krijgen. Bij decubitus passen maatregelen die de druk en schuifkrachten opheffen, zoals regelmatig veranderen van houding (wisselligging) en/of de inzet van een speciaal matras. Bij huidirritatie door vocht/incontinentie is het belangrijk de huid te beschermen tegen dit vocht door goed huidbeschermingsbeleid (incontinentiemateriaal/luiers en/of gebruik van vochtafstotende crèmes en sprays). Als allebei de problemen voorkomen, moet op allebei de vlakken maatregelen worden genomen. Goede diagnostiek leidt tot gerichte preventie en tot een gerichte behandelkeuze waardoor de wond eerder geneest.

In het laatste decennium is internationaal de steun voor deze visie sterk toegenomen. Dat leidde twee jaar geleden tot herziening van het standpunt[1] van de European Pressure Ulcer Advisory Panel (de Europese decubituscommissie met onderzoekers, artsen, verpleegkundigen en paramedici). Ook het Landelijk Expertisecentrum Verpleging en Verzorging ondersteunt het onderscheid tussen decubitus en vochtletsel. Het wordt onder professionals algemeen beschouwd als dé norm voor goede zorg, gebaseerd op de meest recente wetenschappelijke inzichten. In de rapportage van de Landelijke Prevalentiemeting zorgproblemen[2] (LPZ) vormt decubitus een andere rubriek dan incontinentieletsels en de Inspectie van de Volksgezondheid verwacht dat ziekenhuizen het LPZ-systeem volgen bij het registreren van hun prestatie-indicatoren[3]. Tot slot vindt ook de minister van Volksgezondheid dat er sprake is van twee verschillende soorten aandoeningen[4].

Window dressing

In het artikel in Medisch Contact wordt het UMC St Radboud verweten aan ‘window dressing’ te doen, alsof het ziekenhuis zich op het gebied van decubitus mooier voordoet dan het is. Dat verwijt is volstrekt niet aan de orde. Waar het wel om gaat is adequate zorg, volgens de meest actuele wetenschappelijke inzichten. Daar hebben onze patiënten recht op, bij vochtletsel én bij decubitus. Dat dit vervolgens leidt tot betere prestatie-indicatoren is dus geen ‘window dressing’ zoals de auteurs van het artikel in Medisch Contact veronderstellen, maar het resultaat van betere zorg!

[1] Defloor T, Schoonhoven L, Fletcher J, Furtado K, et al. Pressure Ulcer Classification: Differentation between pressure ulcers and moisture lesions. Journal of Wound, Ostomy and Continence Nursing, 2005.

[2] Hafkens R.J.G e.a., Rapportage resultaten Landelijke Prevalentiemeting Zorgproblemen, september 2006.

[3] IGZ, basisset 2007 prestatie-indicatoren ziekenhuizen.

[4] Kamerstuk 11 december 2006 DLZ-DB-U-2716903.

• Meer weten over deze onderwerpen? Klik dan via onderstaande buttons door naar meer nieuws.

  Nieuws homepage Patientenzorg en Nieuws en verhalen