EN
DE
Met ingang van 1 maart 2021 is Ellen van den Bogaard benoemd tot hoogleraar Innovatieve Experimentele en Translationele Dermatologie aan het Radboudumc/de Radboud Universiteit. Zij zal zich bezighouden met de ontwikkeling van wetenschappelijke huidmodellen voor het ophelderen van mechanismen achter chronische huidziekten zoals psoriasis en eczeem.
Het onderzoek van Van den Bogaard richt zich op het ontwikkelen van natuurgetrouwe weefselkweekmodellen (organoids, mini-organen) van menselijke lichaamscellen, die de bouw en de functie van de huid nabootsen. Van den Bogaard gaat zich specifiek richten op het verfijnen en implementeren van deze huidmodellen met nieuwe onderzoekstechnieken, zodat ze waardevol worden voor de individuele patiënt met een chronische ontstekingsziekte van de huid, zoals psoriasis of atopisch eczeem.
Driedimensionale modellen van de huid
Ellen H.J. van den Bogaard (1984, Wijchen) studeerde Biomedische Wetenschappen aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Ze promoveerde in 2014 cum laude op haar proefschrift ‘From skin development to disease pathogenesis and therapeutics – The power of 3D skin models’. Tijdens haar promotie ontwikkelde zij mini-organen als model voor de menselijke huid, die belangrijke ontdekkingen mogelijk hebben gemaakt op het gebied van risicofactoren voor ziekte en biologische functies van eiwitten in de huid. Hiervoor kreeg zij in 2015 de Willy van Heumenprijs uitgereikt door de Stichting Stimuleringsfonds Alternatieven voor Proefdieren.
Betere behandeling voor huidziekten
Na haar promotieonderzoek deed Van den Bogaard onderzoek aan de Pennsylvania State University, waarna ze in 2015 met een Veni-subsidie van de NWO haar eigen onderzoekslijn startte bij de afdeling Dermatologie van het Radboudumc. In 2018 werd Van den Bogaard aangesteld als hoofd van het Laboratorium voor Experimentele Dermatologie. Hier combineert zij haar kennis van driedimensionale huidmodellen met moleculaire weefselanalyses om de huid van de individuele patiënt te bestuderen. Door beter te begrijpen hoe bepaalde risicofactoren ten grondslag liggen aan huidziekten, hoopt zij nieuwe manieren te ontdekken om die ziekten in de toekomst beter te behandelen.
