Afname van experiëntiële vermijding, een manier van omgaan met lastige ervaringen waarbij mensen proberen te ontsnappen aan ongewenste ervaringen zoals pijn, angst of negatieve gedachten door bijvoorbeeld afleiding te zoeken of dingen weg te drukken, lijkt naast toename van zelf-compassie een belangrijk rol te spelen in de effectiviteit van compassie training bij de behandeling van depressie.
Compassie training (Mindfulness-Based Compassionate Living, MBCL) als vervolgbehandeling na mindfulness training is een bewezen effectieve manier om depressieve symptomen te verminderen en kwaliteit van leven te verbeteren bij mensen die een depressie hebben (of hebben gehad) (Schuling et al., 2020). Deze effecten werden deels verklaard door een toename in zelf-compassie.
Door beter inzicht te krijgen in de veranderprocessen die bijdragen aan deze effecten, zou compassie training mogelijk geoptimaliseerd kunnen worden. Onderzoekers Vera Scheepbouwer, Anne Speckens, Imke Hanssen, Guusje Collin, Marloes Huijbers en Rhoda Schuling onderzochten of experiëntiële vermijding, angst voor zelf-compassie en positieve emoties veranderen na compassie training, en of deze veranderingen bijdragen aan het effect van MBCL op de vermindering van depressieve symptomen en toename van kwaliteit van leven, in het kader van een eerder uitgevoerd randomized controlled trial (RCT) van Schuling en collega’s.
Mensen met angst voor zelf-compassie verwachten vaak dat het tonen van vriendelijkheid naar zichzelf negatieve gevolgen heeft, zoals het verlies van zelfkritiek, waardoor zij zouden denken dat hun lat te laag komt te liggen en tekortkomingen zichtbaar worden. Wat betreft positieve emoties, werd gekeken naar zowel actieve emoties zoals enthousiasme, als meer rustigere emoties zoals ontspanning en tevredenheid.
De resultaten toonden aan dat experiëntiële vermijding en angst voor zelf-compassie afnamen, terwijl positieve emoties min of meer gelijk bleven. Alleen de afname van experiëntiële vermijding bleek een deel van het effect van compassie training op depressieve symptomen en kwaliteit van leven te verklaren. Echter, de toename van zelf-compassie verklaarde een veel groter deel van deze effecten.
Hieruit werd geconcludeerd dat de toename van zelf-compassie het belangrijkste proces lijkt te zijn en dat vervolgonderzoek naar de interactie tussen de vermindering van experiëntiële vermijding en de toename van zelf-compassie meer inzicht zou kunnen geven in de waardevolle processen die deze behandeling effectief maken.
Lees het volledige artikel via deze link.